بازیابی حرکت پس از آسیب نخاعی با ایمپلنت پیشرفته الکتریکی
پژوهشگران با کاشت یک ایمپلنت بسیار نازک روی نخاع موش‌های آسیب‌دیده، موفق شدند حرکت و حس لامسه را بازیابی کنند.
به گزارش بازتاب امروز، آسیب‌های نخاعی که تاکنون غیرقابل درمان محسوب می‌شدند، می‌توانند زندگی فرد را به طور کامل مختل کنند، اما این درمان جدید دانشمندان دانشگاه Waipapa Taumata Rau (دانشگاه آوکلند، نیوزیلند) با استفاده از تحریک الکتریکی، امید تازه‌ای برای درمان آسیب‌های نخاعی در انسان‌ها به وجود آورده است.
چرا آسیب نخاعی در این حد جدی است؟
آسیب به نخاع ارتباط میان مغز و بدن را مختل می‌کند. برخلاف پوست که توانایی طبیعی برای ترمیم دارد، نخاع انسان به طور مؤثری بازسازی نمی‌شود.
دکتر بروس هارلند، پژوهشگر ارشد دانشگاه آوکلند گفت: «برخلاف بریدگی روی پوست، نخاع به طور طبیعی ترمیم نمی‌شود و همین مسئله این آسیب‌ها را بسیار جدی و تاکنون درمان‌ناپذیر کرده است.»
الکتریسیته راهی برای ترمیم اعصاب
در دوران جنینی و کمی پس از تولد، میدان‌های الکتریکی طبیعی در بدن، نقش کلیدی در رشد سیستم عصبی ایفا می‌کنند و باعث هدایت رشد سلول‌های عصبی در امتداد نخاع می‌شوند.
اکنون دانشمندان در تلاش هستند با بهره‌گیری از همین الگو، روند ترمیم نخاع را مجدد فعال کنند.
ایمپلنتی که حرکت را بازیابی می‌کند
محققان در این پژوهش، یک ایمپلنت بسیار نازک طراحی کردند، که به صورت مستقیم روی نخاع موش‌ها و در محل آسیب قرار می‌گیرد.
این ایمپلنت جریان الکتریکی کنترل‌شده‌ای را به ناحیه آسیب‌دیده وارد می‌کند و هدف این جریان، تحریک ترمیم و بازسازی عملکردهای از دست‌رفته بدن است.
پروفسور دارن سویریسکیس، یکی از پژوهشگران توسعه‌دهنده این نوآوری عنوان کرد: «امید ما این است که این فناوری، روزی بتواند به بیماران انسانی کمک کند تا دوباره عملکرد حرکتی و حسی خود را بازیابند.»
نتایج امیدوارکننده ایمپلنت در بازیابی حرکت موش‌ها
موش‌هایی که به مدت چهار هفته، روزانه تحت این درمان الکتریکی قرار گرفتند:
- بهبود حرکتی قابل توجهی از خود نشان دادند،
- واکنش سریع‌تری به لمس ملایم داشتند،
- هیچ نشانه‌ای از التهاب یا آسیب جانبی در نخاع آنها مشاهده نشد.
این نتایج نشان‌دهنده بازیابی حرکت و حس در کنار ایمنی کامل درمان هستند.
گام بعدی دانشمندان
این مطالعه که در مجله Nature Communications منتشر شده، نتیجه همکاری میان پژوهشگران دانشگاه آوکلند نیوزیلند و دانشگاه فناوری چالمرز سوئد است.
هدف بعدی محققان بررسی دوزهای مختلف درمان شامل شدت، فرکانس و مدت‌زمان تحریک الکتریکی برای بهینه‌سازی درمان انسانی است.
پروفسور ماریا آسپلوند از دانشگاه چالمرز اعلام کرد: «هدف نهایی ما، تبدیل این فناوری به یک دستگاه واقعی برای کمک به میلیون‌ها انسان با آسیب نخاعی است.»
