کشف مسیر عصبی جدیدی که درد را به رنج تبدیل می کند
پژوهشگران مؤسسه سالک موفق به شناسایی یک مسیر عصبی خاص در مغز موش‌ها شده‌اند که حس فیزیکی درد را به رنج و ناراحتی احساسی تبدیل می‌کند.
به گزارش بازتاب امروز، این کشف می‌تواند درمان دردهای مزمن را متحول کند. در همین راستا دکتر سونگ هان (Sung Han)، پژوهشگر ارشد این مطالعه گفت: «برای دهه‌ها این باور وجود داشت که مغز، جنبه‌های حسی و احساسی درد را از طریق مسیرهای جداگانه پردازش می‌کند. اما تحقیق ما نشان می‌دهد که شاخه‌ای از مسیر حسی درد، به صورت مستقیم در تجربه احساسی رنج ناشی از درد نقش دارد.»
درد چند مؤلفه کلیدی دارد، اما دو جنبه مهم آن عبارت‌انداز:
- مولفه حسی (Sensory): یعنی حس فیزیکی درد شامل شدت، مکان، نوع و مدت آن
- مولفه عاطفی (Affective): یعنی احساس ناخوشایند ناشی از درد، مانند رنج، ناراحتی و تمایل به رهایی از آن
نقش کلیدی نورون‌های CGRP در مسیر عصبی درد
پژوهشگران مسیر انتقال سیگنال‌های درد از نخاع به مغز را در موش‌ها بررسی کردند. آنها دریافتند نورون‌هایی که پپتید CGRP (پپتید مرتبط با ژن کلسی‌تونین) را تولید می‌کنند، در ناحیه‌ای از تالاموس به نام SPFp فعال هستند. این نورون‌ها سیگنال‌های درد را به بخش‌های احساسی مغز مانند آمیگدال ارسال می‌کنند.
زمانی که این نورون‌ها به طور ژنتیکی غیرفعال شدند، موش‌ها همچنان درد را احساس می‌کردند، اما دیگر از آن رنج نمی‌بردند و واکنش احساسی نشان نمی‌دادند. بالعکس، هنگامی که این نورون‌ها به صورت مصنوعی فعال شدند، موش‌ها حتی بدون وجود درد واقعی، دچار ترس و اجتناب شدند.
درمان میگرن با داروهای مسدودکننده CGRP
داروهای مسدودکننده CGRP هم‌اکنون برای درمان میگرن استفاده می‌شوند. این مطالعه نشان می‌دهد که این داروها نه‌تنها سیگنال‌های درد را کاهش می‌دهند، بلکه واکنش احساسی به درد را نیز مهار می‌کنند.
در بیماری‌هایی مانند فیبرومیالژیا، میگرن و کمردرد مزمن، رنج و ناراحتی احساسی اغلب شدیدتر از درد فیزیکی است. کشف نورون‌های CGRP در SPF مغز، هدف درمانی جدیدی برای کاهش شدت احساسی درد بدون تأثیر بر حس فیزیکی درد فراهم می‌کند.
درد فقط یک سیگنال نیست
دکتر سوک‌جائه کانگ (Sukjae Kang)، سرپرست گروه تحقیقات بیان کرد: «درد فقط به این مربوط نیست که اعصاب آن را احساس کنند، بلکه مهم‌تر از آن، مغز تصمیم می‌گیرد که چقدر این درد اهمیت دارد. اگر این دو مرحله را خوب بشناسیم، می‌توانیم راه‌هایی برای درمان دردهایی پیدا کنیم که داروهای معمولی برای آنها مؤثر نیستند.»
ارتباط با اختلال استرس پس از سانحه
این مسیر عصبی درد به بخش‌هایی از مغز، مانند آمیگدال متصل است، که احساسات را کنترل می‌کنند، پس امکان دارد باعث حساسیت بیشتر به ترس و تهدید شود؛ چیزی که در افرادی با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) زیاد دیده می‌شود. اگر بتوان این مسیر را آرام کرد، ممکن است دردهای احساسی ناشی از تجربه‌های سخت هم کمتر شود.
آیا مسیر عصبی درد در رنج‌های احساسی نیز نقش دارد؟
همچنین این تحقیق دری را به روی بررسی نقش این مسیر عصبی در رنج‌های احساسی ناشی از تجربیات اجتماعی مانند سوگ، تنهایی و شکست عشقی باز می‌کند.
دکتر سونگ هان در پایان تأکید کرد: «کشف مسیر CGRP به ما نشان می‌دهد که چرا بین احساس درد و رنجی که از آن می‌کشیم، تفاوت وجود دارد. ما امیدوار هستیم با ادامه تحقیق روی این مسیر، بتوانیم درمان‌هایی بسازیم که رنج‌های احساسی را کمتر کنند.»
