خشونت علیه زنان؛ بحران ادامه‌دار | بازتاب امروز
روشنک خانبلوکی، عضو گروه مطالعات زنان، در کانال تلگرامی این گروه نوشت: «خشونت علیه زنان در ایران همچنان یکی از مسائل جدی اجتماعی در ایران است.
در سال ۱۴۰۳، خشونت علیه زنان در ایران افزایش قابل‌توجهی داشته است: خشونت خانگی، زن‌کشی و سایر اشکال خشونت علیه زنان.
بر اساس داده‌های بانک جهانی، نزدیک به یک‌سوم زنان بالای ۱۵ سال در ایران خشونت از سوی شریک زندگی خود را تجربه می‌کنند که پس از افغانستان و ترکیه بالاترین نرخ در منطقه محسوب می شود.
بر اساس گزارش‌های پزشکی قانونی، در بهار ۱۴۰۳ بیش از ۱۵ هزار زن به دلیل خشونت خانگی (همسرآزاری) به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند.
طبق آمارهای رسمی، در سه ماهه نخست سال‌های ۱۴۰۱، ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، فروردین، اردیبهشت و خرداد دست‌کم ۸۵ زن و دختر توسط مردان نزدیک خود کشته شده‌اند.
این قتل‌ها عمدتاً به بهانه‌های ناموسی، اختلافات خانوادگی و فشارهای اجتماعی رخ داده‌اند.
در برخی موارد، قاتلان از مجازات‌های سبک حتی پرداخت دیه معاف هم شده‌اند که نشان‌دهنده خلأهای قانونی در حمایت از زنان است.
از دی ماه ۱۴۰۲ تا تقریبا یک سال بعد از آن، دست‌کم ۱۷۴ زن‌کشی، بازداشت ۱۲۸ زن، اجرای حکم اعدام برای ۲۴ زن و صدور حکم اعدام برای سه فعال در ایران ثبت شده است.
با وجود این آمار نگران‌کننده، لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت» که ۱۱ سال پیش در مجلس شورای اسلامی مطرح شد، هنوز به مرحله اجرا نرسیده است.
این لایحه در صورت اجرا می‌توانست از خشونت‌های خانگی، زن‌کشی و سایر اشکال خشونت علیه زنان جلوگیری کند.
نبود حمایت‌های قانونی کافی، باعث شده که بسیاری از زنان قربانی خشونت نتوانند شکایت کنند یا به مراکز حمایتی دسترسی داشته باشند.
هرچند در بسیاری از فرهنگ‌ها، خشونت علیه زنان (مثلاً در قالب تنبیه یا کنترل) نه تنها محکوم نمی‌شود، بلکه به عنوان “حق مرد” شناخته می‌شود.
از دلایل افزایش خشونت علیه زنان در ایران، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
مشکلات اقتصادی و اجتماعی؛ افزایش فقر و بیکاری باعث بالا رفتن تنش‌های خانوادگی شده است.
نبود قوانین بازدارنده؛ مجازات‌های سبک برای خشونت علیه زنان، باعث شده که عاملان این خشونت‌ها احساس مصونیت کنند.
محدودیت‌های اجتماعی؛سیاست‌های سختگیرانه علیه زنان در زمینه پوشش، کار و حضور اجتماعی، فشارهای بیشتری بر آن‌ها وارد کرده است.
چه باید کرد؟
اجرای فوری قوانین حمایتی مانند لایحه «حفظ کرامت و حمایت از زنان».
افزایش مراکز حمایت از زنان قربانی خشونت و ارائه خدمات روانشناسی و حقوقی به آن‌ها.
تشدید مجازات‌های قانونی برای عاملان خشونت علیه زنان، به‌ویژه در پرونده‌های زن‌کشی و خشونت خانگی.
آموزش عمومی در زمینه حقوق زنان و مقابله با خشونت خانگی در مدارس و رسانه‌ها.
افزایش شفافیت آماری و ارائه آمارهای دقیق از سوی نهادهای رسمی برای بررسی و بهبود شرایط
صدای زنان را بشنویم.»
انتهای پیام
