خواب طولانی ممکن است عملکرد مغز را در افراد افسرده کاهش دهد
یک پژوهش جدید نشان داده است که خواب طولانی می‌تواند عملکرد مغز را به خصوص در افراد افسرده تحت تأثیر قرار دهد.
به گزارش بازتاب امروز، این مطالعه می‌گوید که الگوی خواب می‌تواند یک عامل قابل تغییر باشد، که خطر زوال عقل را در افراد افسرده افزایش می‌دهد.
ارتباط میان مدت خواب، افسردگی و عملکرد مغزی
پژوهشگران سال‌ها است که در حال بررسی رابطه بین مدت زمان خواب و سلامت مغز هستند. طبق توصیه‌های شورای جهانی سلامت مغز (GCBH)، افراد مسن باید به طور متوسط بین ۷ تا ۹ ساعت در شبانه‌روز بخوابند تا عملکرد مغزی مطلوبی داشته باشند.
در مطالعه‌ای که به تازگی توسط مرکز علوم سلامت دانشگاه تگزاس در سن‌آنتونیو (UT Health San Antonio) انجام شده است، محققان بررسی کردند که آیا افسردگی می‌تواند بر رابطه بین مدت خواب و عملکرد شناختی مغز تأثیر بگذارد یا خیر.
خواب طولانی و افت عملکرد مغز
دکتر سودها سشادری (Sudha Seshadri)، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: «خواب طولانی (بیش از ۹ ساعت)، برخلاف خواب کوتاه، با کاهش عملکرد کلی مغز و مهارت‌های خاصی مانند: حافظه، توانایی‌های فضایی-دیداری و کارکردهای اجرایی مرتبط بود. این اثرات در افرادی که علائم افسردگی داشتند شدیدتر بود (چه داروی ضدافسردگی مصرف می‌کردند و چه نمی‌کردند).»
مطالعه بر اساس داده‌های پروژه قلب فرامینگهام
این تحقیق با استفاده از اطلاعات ۱٬۸۵۳ شرکت‌کننده در پروژه بلندمدت مطالعه قلب فرامینگهام (FHS) انجام شد. شرکت‌کنندگان بر اساس مدت خواب، با میانگین سنی نزدیک به ۵۰ سال و بدون ابتلا به زوال عقل یا سکته مغزی، به سه دسته تقسیم شدند:
- خواب کوتاه: کمتر از ۶ ساعت
- خواب متوسط: ۶ تا ۹ ساعت
- خواب طولانی: بیشتر از ۹ ساعت
همچنین تمامی افراد، تحت آزمون‌های روان‌شناختی قرار گرفتند تا عملکرد مغزی آنها ارزیابی شود.
افسردگی و خواب طولانی، ترکیبی مضر
افراد مورد بررسی به چهار گروه تقسیم شدند:
- بدون علائم افسردگی و بدون مصرف دارو (گروه تحت کنترل)
- بدون علائم افسردگی اما با مصرف دارو
- با علائم افسردگی و بدون مصرف دارو
- با علائم افسردگی و با دارو
نتایج نشان داد که خواب طولانی با کاهش قابل توجه عملکرد مغز همراه بود، به‌ویژه در افرادی که علائم افسردگی داشتند. این اثرات هم در مصرف‌کنندگان دارو و هم در غیرمصرف‌کنندگان مشاهده شد.
ونسا یانگ (Vanessa Young)، محقق ارشد این پژوهش بیان کرد: «افرادی که زیاد می‌خوابند، بیشتر از دیگران علائم افسردگی را گزارش می‌کنند. به همین دلیل، مدت خواب می‌تواند یک عامل قابل تنظیم برای کاهش خطر زوال عقل و کاهش عملکرد مغز در افراد افسرده باشد.»
محدودیت‌های مطالعه و پیشنهادات برای آینده
پژوهشگران اذعان کردند که طراحی مقطعی (Cross-sectional) این مطالعه امکان بررسی علت و معلول را نمی‌دهد. همچنین گزارش خوداظهاری درباره مدت خواب ممکن است با خطای ذهنی یا اغراق همراه باشد. علاوه بر این، بیشتر شرکت‌کنندگان سفیدپوست بودند و این مسئله تعمیم‌پذیری نتایج به جمعیت‌های متنوع‌تر را محدود می‌کند.
پژوهشگران تأکید کردند که برای بررسی دقیق‌تر این ارتباط، مطالعات چندوجهی در مقیاس وسیع مورد نیاز است.