شناسایی ۵۶ عامل مؤثر در پیشگیری از ایست قلبی ناگهانی

یک پژوهش جدید برای اولین بار ۵۶ عامل خطر غیرپزشکی را شناسایی کرده است که در صورت اصلاح آنها می‌توان تا ۶۳ درصد از ایست قلبی ناگهانی (SCA) پیشگیری کرد.

به گزارش بازتاب امروز، این پژوهش که در مجله Canadian Journal of Cardiology منتشر شده است، این عوامل را شامل سبک زندگی، ویژگی‌های بدنی، عوامل روانی-اجتماعی، وضعیت اقتصادی-اجتماعی و شرایط محیطی می‌داند.

چالش جهانی ایست قلبی ناگهانی

ایست قلبی ناگهانی یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر در سراسر جهان محسوب می‌شود و به دلیل نرخ بالای مرگ و ماهیت غیرقابل پیش‌بینی، بار سنگینی را بر سلامت عمومی تحمیل می‌کند. در کانادا سالانه حدود ۶۰ هزار مورد ایست قلبی ناگهانی گزارش می‌شود. به همین دلیل شناسایی عوامل مؤثر قابل پیشگیری اهمیت بسیار بالایی دارد.

بررسی فراگیر برای نخستین بار در سطح جهانی

دکتر هویی‌هوان لوئو، پژوهشگر ارشد این تحقیق گفت: «مطالعات قبلی بیشتر بر فرضیات و عوامل شناخته‌شده متمرکز بودند. اما در این پژوهش، برای اولین‌بار از روش جدیدی استفاده شد تا تأثیر گسترده‌ شرایط محیطی بر ایست قلبی ناگهانی بررسی شود. سپس با تحلیل تصادفی مندلی، ارتباطات مشخص‌تر شدند. نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد که تغییر سبک زندگی نقش مهمی در پیشگیری از ایست قلبی ناگهانی دارد.»

پتانسیل قابل توجه برای پیشگیری

بر اساس یافته‌های این تحقیق:

• اگر یک‌سوم از بدترین عوامل خطر حذف شوند، می‌توان تا ۴۰ درصد از ایست قلبی ناگهانی پیشگیری کرد.
• با حذف دوسوم از این عوامل، میزان پیشگیری به ۶۳ درصد می‌رسد.
• عوامل مربوط به سبک زندگی به‌تنهایی باعث ۱۳ تا ۱۸ درصد کاهش خطر می‌شوند.

مهم‌ترین عوامل قابل تغییر در پیشگیری از ایست قلبی ناگهانی

برخی از مؤثرترین عوامل قابل تغییر در پیشگیری از ایست قلبی عبارت‌انداز:

• مصرف بیشتر میوه‌ها
• حفظ وزن مناسب و کنترل فشار خون
• حفظ روحیه مثبت
• افزایش سطح تحصیلات

این پژوهش نشان داد که استفاده از رایانه با کاهش خطر ایست قلبی ناگهانی مرتبط است. اما دکتر لوئو هشدار می‌دهد که این ارتباط واقعی نیست، بلکه به تفاوت‌های اجتماعی و شغلی بین گروه‌های مورد مطالعه مربوط می‌شود. تحلیل‌های دقیق‌تر نیز نشان دادند که این رابطه علنی نیست و استفاده از کامپیوتر به‌تنهایی نمی‌تواند خطر ایست قلبی را کاهش دهد.

نگاهی جامع به پیشگیری جمعیتی

پژوهشگران در پایان تأکید کردند که برای کاهش موارد ایست قلبی ناگهانی، باید به جای تمرکز فقط روی درمان فوری، به پیشگیری در سطح جامعه توجه کرد.

ایست قلبی تحت تأثیر ژنتیک، بیماری‌های زمینه‌ای، محیط و سبک زندگی قرار دارد و همین موضوع، چالش‌هایی جدی برای جوامع ایجاد کرده است. اما شناسایی عوامل خطر قابل تغییر می‌تواند به طراحی برنامه‌های مؤثرتر سلامت عمومی کمک کند.