بیانیه کانون توسعه فرهنگی کودکان درباره ماجرای تعرض در مدرسه | بازتاب امروز

کانون توسعه فرهنگی کودکان درباره ماجرای تعرض به چند کودک دانش آموز در شهرری در مدرسه، بیانیه‌ای صادر کرده است که متن آن به گزارش بازتاب امروز در پی می‌آید:

چه کسی پاسخگو است؟ جدای از مشکلات بغرنج و بحران‌های نظام آموزش در ایران، دائم خبرهای ناگوار و تلخی از مدارس کشور به گوش می‌رسد. گویی فرزندان ما در مدرسه‌ها به‌جای مهربانی و توجه معلم و دست‌اندرکاران امر آموزش، بابی‌مهری و خشونت آن‌ها روبه‌رو هستند. این خشونت از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ آیا کادر آموزشی مدارس به‌دلیل مشکلات بسیاری که دارند، خشم خود را برسر کودکان  خالی می‌کنند که قدرت دفاع از خود ندارند؟

آیا جامعه به دلیل فشارهای روانی، گرفتار خشمی نهفته است که هرگاه فرصت یابد، با بدترین شکل آن را نشان می‌دهد؟ چه کسی باید پاسخگوی این ناهنجاری‌ها و رفتارهای غیرانسانی در مدارس باشد؟ دستگاه وزارت‌خانه‌ای به نام آموزش‌وپرورش برای این شیوه‌های تربیتی قرون وسطائی که بر کودکان و نوجوانان اعمال می‌شود تا چه اندازه نظارت و کنترل دارد؟

اثر زخم چنین آسیب‌هایی که بیشتر از جسم کودکان بر روان آنها تأثیر دارد، تا پایان عمر باقی خواهد ماند و امید به داشتن جامعه‌ای آرام و صلح‌مدار را ضعیف و ضعیف‌تر خواهد کرد، چرا که این خشونت‌ها بازتولید خواهد شد. ساختار مدیریت آموزش‌وپرورش چه برنامه‌ای برای اصلاح این رویه‌ها و ترمیم آسیب‌های ناشی از این رویه‌ها دارد؟

بیش از یک قرن از عمومی شدن آموزش در ایران گذشته است و هنوز با چنین مشکلاتی مواجه هستیم و این شاخص مناسبی برای ارزیابی برنامه‌ریزی در نهادهای متولی این امر است. آنها باید خود را در بوته نقد قرار دهند و ببینند نتیجه ضعف آنها، بذری شوم است که جز ویرانی باری نخواهد داد. بذر ویرانی نکارید و دست از تجاهل و بی‌تفاوتی بردارید.

بدون تردید آنچه که اتفاق افتاده و خبرساز شده است، بخش کوچکی از اتفاق‌های ناگواری است که بر سر دانش‌آموزان چه دختر و چه پسر در مدارس می‌آید. متأسفانه بخش بزرگی از این اتفاق‌های ناگوار به دلایل مختلف مانند ترس از آبروریزی، ترس از اخراج از مدرسه، ترس از انتقام گیری، ترس از بدنامی و داغ ننگ، ترس از مواجهه نادرست خانواده و بدتر از همه بی‌توجهی و پیگیری نکردن مسئولان افشا نمی‌شود و پنهان  می‌ماند.

کانون توسعه فرهنگی کودکان ضمن اعلام نگرانی نسبت به چنین شرایطی تلاش می‌کند مطالبات زیر را تا رسیدن به پاسخ پیگیر شود.

1- خواستار پاسخ‌گویی فوری و جدی وزیر آموزش‌وپرورش و مدیران مدارس هستیم.

2-  از رئیس‌جمهور محترم می‌خواهیم وزیر آموزش‌وپرورش را در این مسئله مهم که به وضعیت روانی نسل آینده کشور ارتباط مستقیم دارد مورد پرسش قرار دهد و نتیجه را به مردم ایران اطلاع دهد.

همچنین دلسوزانه مطالبات زیر را بامردم در میان می‌گذاریم؛

1- از مدیران و معلمان دلسوز می‌خواهیم مراقب رفتار و گفتار همکاران خود باشند و به‌خاطر حفظ آبروی مدرسه خود، این حوادث را پنهان نکنند.

2- از والدین می‌خواهیم هر گونه تغییر در وضعیت جسمی و روانی فرزندان خود را با اولیای مدرسه در میان بگذارند و بی‌تفاوت نباشند. مطالبه‌گری حق همه ماست.

3-  کودکان ما سرمایه آینده ایران هستند. اگر امروز در آموزش و تربیت صحیح و انسانی آنان مراقبت لازم صورت نگیرد، فردا سرمایه اصلی و انسانی ساخت کشور را نخواهیم داشت. پیش و بیش از هر گفتگو و مذاکره‌ای، باید مراقب کودکان و کودکی در ایران باشیم، چرا که بدون آنها هیچ فردایی برای ایران نمی‌توان تصور کرد.

انتهای پیام