بی‌تدبیری عاقبت خاک در چشم مردم شد | بازتاب امروز
سایت کرمان امروز نوشت: «دیروز هوای کرمان غبارآلود و آلوده بود همه می‌دانیم که بحران ریزگردها سلامت، اقتصاد و روان مردم را تهدید می‌کند. خشکسالی، مدیریت نادرست آب و خاک، و بادهای گردوغبار از خارج، عوامل اصلی هستند و راه‌حل چیزی جز کاشت نهال، احیای تالابها، مدیریت آب و اقدامات فوری مدیریتی نیست که در چند دهه اخیر بسیار ضعیف بوده و…
دیروز شهر کرمان بار دیگر در میان هاله ای از غبار و آلودگی شدید نفس کشید. آسمان خاکستری، کاهش شدید دید و هوای سنگین، زندگی را برای مردم این استان دشوار کرد. این وضعیت تنها یک روز بد نبود، بلکه نشانه ای از یک بحران عمیق تر است که سال هاست گریبانگیر کرمان شده است. ریزگردها که منشأ داخلی و خارجی دارند، نه تنها سلامت جسمی مردم را تهدید می کنند، بلکه اقتصاد، روان و آینده این منطقه را نیز به مخاطره انداخته اند.
منشأ ریزگردها: طبیعت یا دست های بی تدبیر؟
منشأ ریزگردهای استان کرمان ترکیبی از عوامل طبیعی و انسانی است. خشکسالی های پی درپی، کاهش بارندگی ها و از بین رفتن پوشش گیاهی از یک سو، و مدیریت نادرست منابع آبی و خاکی از سوی دیگر، این استان را به کانون تولید ریزگرد تبدیل کرده است. در سال های اخیر، خشک شدن تالاب ها و دریاچه های اطراف، مانند هامون جازموریان، به تشدید این بحران دامن زده است. علاوه بر این، وزش بادهای شدید از سمت کشورهای همسایه مانند افغانستان و پاکستان نیز ذرات گرد و غبار را به آسمان کرمان می آورد. اما سؤال اینجاست: چرا مسئولان نتوانسته اند راهکارهای مؤثری برای مقابله با این پدیده ارائه دهند؟
ضعف مدیریتی: چرخه ای تکرارشونده
متأسفانه، به جای برنامه ریزی بلندمدت و اقدامات پیشگیرانه، شاهد واکنش های مقطعی و بی اثر بوده ایم. عدم اجرای طرح های مقابله با بیابان زایی، نبود سیستم های پایش و هشدار سریع، و ضعف در همکاری بین دستگاه های مرتبط، همگی نشان دهنده نبود اراده جدی برای حل این معضل است. در حالی که سازمان محیط زیست و اداره کل منابع طبیعی بارها از برنامه های خود برای کاشت نهال و احیای مراتع سخن گفته اند، اما در عمل شاهد پیشرفت قابل توجهی نبوده ایم. همچنین، مدیریت نادرست منابع آبی و حفر چاه های غیرمجاز، وضعیت خاک را بیش از پیش شکننده کرده و زمین را مستعد فرسایش بادی نموده است.
تأثیرات مخرب ریزگردها: از سلامت تا اقتصاد
ریزگردها تنها یک مشکل زیست محیطی نیستند، بلکه تأثیرات مخرب آنها بر سلامت جسم و روان مردم غیرقابل انکار است. افزایش بیماری های تنفسی، تشدید آسم و آلرژی، و حتی خطر ابتلا به سرطان ریه از جمله عوارض این پدیده هستند. کودکان و سالمندان، آسیب پذیرترین گروه ها در برابر این آلودگی ها هستند. از سوی دیگر، غبارهای سمی بر روان مردم نیز سایه انداخته است. اضطراب، افسردگی و احساس ناامیدی ناشی از زندگی در هوای آلوده، کیفیت زندگی را به شدت کاهش داده است.
از نظر اقتصادی نیز ریزگردها ضربه های جبران ناپذیری به استان کرمان وارد کرده اند. کاهش تولیدات کشاورزی به دلیل فرسایش خاک، اختلال در حمل و نقل جاده ای به خاطر کاهش دید، و حتی تأثیر منفی بر صنعت گردشگری، همگی نشان دهنده ابعاد گسترده این بحران هستند. اگر این روند ادامه یابد، مهاجرت مردم از کرمان به سایر استان ها نیز افزایش خواهد یافت، چرا که هیچ کس نمی خواهد در هوایی زندگی کند که هر روز او را بیمارتر می کند.
راهکارها: فرار از این گرداب
برای نجات کرمان از این بحران، نیازمند عزمی ملی و برنامه ای جامع هستیم. اولاً، باید طرح های مقابله با بیابان زایی با سرعت بیشتری اجرا شوند. کاشت نهال های مقاوم به خشکی، ایجاد کمربندهای سبز در اطراف شهرها، و احیای تالاب های خشک شده می تواند تا حدی از شدت ریزگردها بکاهد. ثانیاً، مدیریت منابع آبی باید به صورت جدی مورد بازنگری قرار گیرد. جلوگیری از حفر چاه های غیرمجاز، اصلاح روش های آبیاری در کشاورزی، و استفاده از فناوری های نوین برای کاهش مصرف آب، از جمله اقدامات ضروری است.
علاوه بر این، ایجاد یک سامانه پایش و هشدار سریع می تواند به مردم کمک کند تا در روزهای آلوده از ترددهای غیرضروری خودداری کنند. همچنین، سرمایه گذاری در بخش بهداشت و درمان برای مقابله با عوارض سلامت ریزگردها نیز ضروری است. در نهایت، همکاری بین المللی با کشورهای همسایه برای کاهش منشأ خارجی ریزگردها می تواند بخشی از راه حل باشد.
سخن پایانی
وضعیت دیروز کرمان تنها یک هشدار بود. اگر امروز اقدام نکنیم، فردا ممکن است دیگر فرصتی برای نجات این استان باقی نماند. ریزگردها نه تنها نفس های مردم را به شماره انداخته اند، بلکه آینده کرمان را نیز تهدید می کنند. وقت آن است که به جای شعارزدگی و روزمرگی، با برنامه ریزی علمی و اجرای دقیق، این معضل را برای همیشه مهار کنیم. مردم کرمان سزاوار زندگی در هوایی پاک و محیطی سالم هستند.»
انتهای پیام
