بین یخچال و چراغ یکی را انتخاب کنیم! | بازتاب امروز

سایت عصر اصفهان نوشت: «وزیر نیروز گفته است به‌جای خاموشی، محدودیت را در مدیریت بحران اعمال می‌کنیم این یعنی تشخیصش با خود مخاطب است که کدام را انتخاب کند؟! و پیشنهادش هم این است که مردم بین خاموشی یخچال و لامپ یکی را انتخاب کنند!

عباس علی‌آبادی درباره لزوم مدیریت مصرف توسط مردم، به‌ویژه پس از اینکه پزشکیان و مقامات دولتی ادعا کردند مردم ارزش برق رایگان را نمی‌دانند، نشان‌دهنده یک نگاه پراکنده و عدم‌ پذیرش مسئولیت از سوی دولت است.

این در حالی است که گزارش‌ها نشان می‌دهند کمبود برق ناشی از عوامل بیگانه یا طبیعی نیست، بلکه نتیجه سیاست‌های داخلی نادرست است. پس چرا مصرف‌کننده تنها آماج سیاست‌های محدودیت است درحالی‌که هیچ مسئولیتی متوجه نوع مدیریت بحران از سوی دولت نیست.

به‌هرحال استان اصفهان، به‌عنوان یکی از مراکز صنعتی کشور، از جمله مناطقی است که بیشترین آسیب را دیده است.

صاحبان کارگاه‌های لبنیاتی گزارش کرده‌اند که قطعی‌های چندساعته منجر به خرابی محصولات فسادپذیر شده، و فروشندگان ابزار نیز از کاهش شدید درآمد شکایت دارند! این وضعیت نشان‌دهنده شکست دولت در مدیریت بحران در سطح محلی است درحالی‌که دولت مشغول فرافکنی و انداختن توپ به زمین مصرف‌کننده است!.

علاوه بر این، گزارش‌ها نشان می‌دهد که بحران آب نیز در اصفهان و استان‌های دیگر تشدید شده است که به طور مستقیم با بحران برق مرتبط است، زیرا مدیریت آب به برق وابسته است.

دولت با هدایت وزیر نیرو، برنامه‌های گسترش ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر را اعلام کرده است. بر اساس این برنامه، هدف، افزایش تولید ۳۰٬۰۰۰ مگاوات انرژی تجدیدپذیر در چهار سال آینده است. همچنین، اشاره شده که ایران قصد دارد تا پایان سال جاری ۵۰۰ مگاوات ظرفیت خورشیدی اضافه کند. اما این برنامه‌ها، هرچند لازم هستند، راه‌حل‌های کوتاه‌مدت برای بحران فعلی نیستند. مردم ایران هم‌اکنون با چالش‌های روزمره قطعی‌های برق دست‌به‌گریبان هستند و نیاز به پاسخ‌های فوری دارند!.

بحران برق در ایران در سال ۲۰۲۵ نه‌تنها یک مسئله فنی است، بلکه نمایانگر عملکرد ضعیف در مدیریت منابع و اولویت‌بندی‌ها است.پیشنهاد وزیر نیرو برای اعمال محدودیت‌ها به‌جای خاموشی‌ها، اگرچه تلاشی برای مدیریت تقاضا است، اما نمی‌تواند جایگزین حل مشکلات اساسی شود.

منتقدان بر این باورند که دولت باید مسئولیت خود را بپذیرد و منابع لازم را برای بهبود زیرساخت‌ها اختصاص دهد، نه اینکه بار آن را به شهروندان واگذار کند. در ادبیاتی دستوری بدون درنظرگرفتن مسئولیت خود حق انتخاب را از میان حقوق شهروندی‌اش به انتخاب بین خاموشی یخچال و چراغ تقلیل دهد!»

انتهای پیام