تلفن های همراه اصلی کره شمالی بخشی از اقدامات عجیب دولت برای کنترل مردم را نشان داد

طبق یک بررسی تلفن همراه قاچاق از کره شمالی ، دولت کیم جونگ سازمان ملل از فناوری های پیشرفته برای کنترل و نظارت بر شهروندان خود استفاده می کند. این تلفن برای جلوگیری و پیگیری هرگونه تلاش برای دسترسی به اطلاعات خارجی یا به اشتراک گذاری پرونده های غیرمجاز طراحی شده است.

براساس گزارش بی بی سی ، یک سازمان رسانه ای مستقر در سئول سال گذشته یک تلفن همراه از کره شمالی را پس گرفت که جنبه های جدیدی از سرکوب در کشور را نشان می دهد. به عنوان مثال ، این تلفن به کاربران هشدار می دهد که از اصطلاحات محبوب کره جنوبی استفاده کرده و به طور خودکار کلمه “کره جنوبی” را به “دولت عروسک” اصلاح می کنند. به طور کلی ، در کره شمالی ، استفاده از اصطلاحات در کره جنوبی در سال 2023 جرم و جنایت شد.

تلفن همراه عجیب کره شمالی به کنترل شهروندان کمک می کند

همچنین هر 5 دقیقه از صفحه نمایش عکس فوری می گیرد و تصاویر را در یک پوشه مخفی خارج از دسترس کاربر ذخیره می کند. مقامات کره شمالی ممکن است بتوانند به این تصاویر برسند. این تلفن هم نمی تواند به اینترنت دسترسی پیدا کند.

هنگامی که کاربر کلمه “oppa” را نوشت ، این به معنای برادر بزرگتر به زبان کره ای است اما در زبان محبوب کره جنوبی برای مراجعه به یک دوست زیبا استفاده می شود ، تلفن همراه کلمه “همراه” را تصحیح می کند. سپس یک هشدار وجود دارد و کاربر تلفن لازم است فقط برای خواهر و برادرهای قدیمی از آن استفاده کند.

مارتین ویلیامز ، کره شمالی ، کره شمالی گفت: “تلفن های هوشمند کره شمالی اکنون ابزارهای کره شمالی برای ترغیب به ایدئولوژی آن هستند.” وی هشدار داد که کره شمالی قصد دارد در جنگ اطلاعاتی پیروز شود.

کلیه روزنامه های خارجی و شبکه های تلویزیونی در کره شمالی ممنوع است ، اما تعدادی از پخش کننده ها توانستند اطلاعات خارجی را در شب از طریق امواج رادیویی کوتاه و متوسط ​​به کشور منتقل کنند. ماهانه ، هزاران کارت حافظه حاوی زنجیره کره جنوبی و آهنگ های KIPAP اغلب در جعبه های میوه قاچاق می شوند. تأمین بودجه بخش بزرگی از این فعالیت ها توسط دولت ایالات متحده ، و برخی هشدار داده اند که دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده ممکن است با کاهش بودجه ، خطر کیم جونگ اون را افزایش دهد.

در گذشته ، مکاشفه اخیر بر عمق تلاش های دولت کره شمالی برای منزوی کردن شهروندان خود از جهان خارج و کنترل جریان اطلاعات در کشور تأکید می کند و نشان می دهد که چگونه فناوری در سایر نقاط جهان وسیله ای برای ارتباط و آزادی بیان است ، در کره شمالی به ابزاری برای سرکوب و نظارت جامع تبدیل شده است.