داروی ضدتهوع آپرپیتانت مرگ‌ومیر ناشی از سرطان سینه را تا ۳۹ درصد کاهش می دهد
مطالعه‌ای جدید نشان داده است که داروی ضدتهوع آپرپیتانت (Aprepitant) می‌تواند خطر مرگ ناشی از سرطان سینه را تا ۳۹ درصد کاهش دهد.
به گزارش بازتاب امروز، تهوع و استفراغ از شایع‌ترین عوارض جانبی شیمی‌درمانی هستند، اکنون این پژوهش جدید از دانشگاه موناش استرالیا و مؤسسه بهداشت عمومی نروژ تاثیر داروی ضدتهوع آپرپیتانت را بر سرطان سینه تهاجمی نشان داده‌اند.
این مطالعه با بررسی داده‌های ۱۳,۸۱۱ زن مبتلا به سرطان سینه در مراحل اولیه، که بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۲۰ در نروژ تحت شیمی‌درمانی بودند، به نتایج قابل توجهی رسید. زنانی که از داروی آپرپیتانت استفاده کرده بودند، تا ۱۷ درصد کاهش خطر مرگ ناشی از سرطان سینه و ۱۱ درصد کاهش خطر گسترش یا عود بیماری را تجربه کرده‌اند.
داروی ضدتهوع آپرپیتانت چگونه عمل می‌کند؟
آپرپیتانت از دسته داروهای ضدگیرنده نوروکینین 1 (NK1R antagonists) است و با مسدودسازی اثرات ماده‌ای شیمیایی به نام “Substance P” در مغز، تهوع و استفراغ را کاهش می‌دهد. اما جالب است بدانید که این سیستم عصبی در پیشرفت سرطان سینه نیز نقش دارد.
بیشترین تأثیر در انواع پرخطر سرطان سینه
این مطالعه نشان داد که زنان مبتلا به سرطان سینه نوع سه‌گانه منفی (TNBC) از بیشترین مزایای مصرف آپرپیتانت برخوردار بودند، که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ۳۴ درصد کاهش خطر گسترش سرطان
- ۳۹ درصد کاهش خطر مرگ ناشی از سرطان سینه
همچنین با مصرف این دارو، زنان مبتلا به سرطان سینه نوع HER2 مثبت هم بهبود قابل توجهی از خود نشان دادند. اما در مقابل، آپرپیتانت در انواع سرطان سینه هورمون‌مثبت (لومینال)، که به گیرنده‌های استروژن یا پروژسترون پاسخ می‌دهند، تأثیر آماری معناداری نداشت.
مصرف بیشتر، نتیجه بهتر؟
یافته‌ها نشان دادند که رابطه مستقیمی بین طول مدت مصرف دارو و بهبود نتایج وجود دارد. به عنوان مثال، مصرف آپرپیتانت به مدت ۱۲ روز با کاهش ۴۲ درصدی خطر بازگشت یا مرگ ناشی از سرطان سینه همراه بود.
دکتر آیسون چانگ، از پژوهشگران این مطالعه گفت: «آپرپیتانت اغلب در سه روز نخست شیمی‌درمانی تجویز می‌شود، اما یافته‌های ما این سوال را ایجاد کرده است که اگر مدت مصرف افزایش یابد، آیا نتایج بهتری حاصل می‌شود؟»
محدودیت‌های مطالعه داروی ضدتهوع آپرپیتانت
این تحقیق از نوع مشاهده‌ای بود، بنابراین نمی‌توان با قطعیت درباره رابطه علت و معلولی صحبت کرد. از طرفی، ممکن است برخی بیماران دارو را مصرف نکرده باشند یا از داروهای مشابه دیگری استفاده کرده باشند.
با وجود این، دکتر ادوآردو بوته‌ری، سرپرست گروه تحقیقات عنوان کرد: «نتایج این تحقیق مسیر تازه‌ای را برای پژوهش‌های آینده باز کرده است. ما اکنون باید بدانیم چرا این ارتباط‌ها ایجاد شده‌اند و چگونه می‌توانیم از آنها برای بهبود روش‌های درمانی بهره ببریم.»
اگر نتایج این مطالعه در آزمایش‌های بالینی تأیید شود، داروی ضدتهوع آپرپیتانت می‌تواند نه‌تنها برای کاهش تهوع، بلکه به عنوان درمان کمکی برای افزایش بقا در بیماران پرخطر مانند TNBC استفاده شود. همچنین ممکن است سایر داروهای مسدودکننده NK1R به گزینه‌های درمانی سرطان سینه اضافه شوند.
