رئیس دانشگاه علوم پزشکی زابل: بحران سلامت در بیداد می‌کند | بازتاب امروز

رئیس دانشگاه علوم پزشکی زابل گفت: متأسفانه به علت رشد پایین موالید در زابل و نگاه عادلانه وزارت بهداشت جهت اختصاص بودجه به منطقه نظام سلامت در زابل به بحران تبدیل شده است.

به گزارش سایت عصر هامون (زاهدان) به نقل از اوشیدا، «حسین شهدادی بیان کرد: بحران کاهش جمعیت، عدم ماندگاری پزشکان و تبعیض در تخصیص منابع، نظام سلامت زابل را زمین‌گیر کرده است.

او با اشاره به بیان چالش‌های جدی حوزه سلامت در منطقه سیستان تأکید کرد: پیچیدگی‌های زابل در حوزه‌های مختلف، به‌مراتب از چابهار بیشتر شده، درحالی‌که امکانات و توجهات نسبت به این منطقه بسیار کمتر است.

شهدادی با انتقاد از سیستم تخصیص نیرو و بودجه بر اساس شاخص‌های جمعیتی، عنوان کرد: این سیستم به زیان مناطق محرومی چون زابل عمل می‌کند. در زمان حاضر اگر داشبورد وزارت بهداشت را بررسی کنید متوجه می‌شوید بودجه‌ای که به چابهار اختصاص پیدا کرده از بودجه ما در دانشگاه علوم پزشکی زابل بیشتر است.

این موضوع به این دلیل نیست که ما تلاش نکردیم این بودجه را جذب کنیم، بلکه به علت نرخ موالید پایین ماست و به عبارتی اعتبارات بر اساس نرخ موالید تخصیص پیدا می‌کند. اگر شما جمعیت زابل را از دو سال قبل تاکنون مقایسه کنید شاهد کاهش جمعیتی قابل‌توجهی خواهید بود.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی زابل با اشاره به مشکلات متعدد جذب و نگهداشت پزشکان متخصص در زابل گفت: «برخی پزشکان تعهد خدمتی دارند و باید در مناطق محروم خدمت کنند، اما شرایط برای حضور در زابل به‌قدری دشوار است که تمایلی برای ماندن ندارند. پروازها مدام کنسل می‌شوند و پزشک باید مسیر سختی را از زاهدان تا زابل طی کند، درحالی‌که در چابهار همه چیز مهیاتر است.»

سهمیه ناعادلانه وزارت بهداشت سهم سیستان

شهدادی به سهمیه‌بندی ناعادلانه در آزمون‌های دستیاری نیز اشاره کرد و افزود: «در آزمون‌های دستیاری برای زابل سهمیه در نظر گرفته شد، اما متأسفانه حتی برخی پزشکان ثبت‌نام نکردند. این موضوع بسیار آزاردهنده بود و من شخصاً با وزیر صحبت کردم.»

رئیس دانشگاه علوم پزشکی زابل، نرخ پایین موالید را یکی دیگر از عوامل محرومیت زابل از منابع دانست و گفت: در بازدیدهایی که از خانه‌های بهداشت داشتم، همواره اولین سؤالم درباره نرخ موالید بود. متأسفانه جمعیت کاهش شدیدی داشته که باعث شده بودجه و نیروهای انسانی کمتری به منطقه تعلق گیرد. برخی مراکز بهداشتی به علت کمبود نیرو عملاً یک روز در میان یا دو روز در میان فعال‌اند.

او با اشاره به تعطیلی برخی مراکز درمانی روستایی به دلیل کمبود جمعیت و عدم تخصیص بهورز، تصریح کرد: اخیراً به خانه بهداشت یکی از نقاط روستایی زابل (لچوی) سرکشی داشتم که در آنجا اعلام شد این مرکز بهداشتی و درمانی بهورز ندارد؛ موضوع را بررسی کردم مشخص شد جمعیت کاهش پیدا کرده است و به همین دلیل بعد از بازنشست شدن بهورز مرکز، سازمان امور استخدامی مجوز استخدام بهورز جدید نمی‌دهد.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی زابل تأکید کرد: «در داشبورد وزارت بهداشت، میزان بودجه‌ای که به چابهار اختصاص داده می‌شود، بیشتر از زابل است، صرفاً به این دلیل که نرخ موالید آنجا بالاتر است، نه اینکه ما کمتر تلاش کنیم.»

شهدادی با اشاره به وضعیت اسف‌بار بیمارستان امیرالمؤمنین زابل تصریح کرد: زمین این بیمارستان هنوز در اختیار وراث است و متعلق به دانشگاه نیست. حتی حکم تخلیه هم گرفته‌اند. پرستار و ماما نداریم، با اینکه دانشکده پرستاری و مامایی داریم، اما نیروها برای طرح نمی‌مانند.

او افزود: در هر سال نزدیک به ۵۰ تا ۶۰ فارغ‌التحصیل بومی در رشته پرستاری داریم، اما کافی است یک روز پشت خط بمانند، دیگر باز نمی‌گردند. همه به دنبال رفتن هستند، چون انگیزه‌ای برای ماندن نیست.

شهدادی راجع به مشکلات مالی و عدم پرداخت مطالبات بیمه‌ای اظهار کرد: اگر بیمه‌ها بتوانند زودتر پول ما را پرداخت کنند، شرایط بهتر می‌شود، باور کنید بیمه نیروهای مسلح حدود ۸ تا ۹ ماه است که به ما پولی پرداخت نکرده است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی زابل خواستار نگاه عادلانه مسئولان کشوری شد و گفت: سؤال ما از وزیر کشور، وزیر بهداشت و رئیس‌جمهور این است که چه تفاوتی میان زابل و زاهدان یا سایر مناطق می‌بینید؟ چرا زابل باید در این حد محروم باشد؟.

او بیان کرد: بسیاری از پروژه‌های عمرانی ما در زمان حاضر به دلیل کاهش شدید جمعیت روستاها تعطیل شده‌اند، امروز در برخی روستاهای زابل بین ۳ تا ۵ خانوار سکونت دارند و شیوه‌نامه‌ها اجازه ادامه پروژه عمرانی را نمی‌دهد.

شهدادی تأکید کرد: اگر می‌خواهیم مشکلی را حل کنیم، باید ریشه‌ای و اصولی وارد شویم. وضعیت سلامت در زابل به مرحله بحرانی رسیده و بدون حمایت جدی، بهبود نخواهد یافت.»

انتهای پیام