سارق بانک ملی: مرا اعدام نکنید، برای کشور مفیدم | بازتاب امروز
اعتمادآنلاین: سارق اصلی بانک ملی طی مدت زمانی که در زندان است، گاوصندوقی را طراحی کرده و مدعی است که هیچ کس نمیتواند آن را باز کند. این موضوع نشان میدهد او میتواند برای کشور در جهت رفع نقاط ضعف سیستمهای امنیتی و موارد ایمنی مفید واقع شود.
«آرمین و هاتف» متهمان ردیف اول و دوم پرونده سرقت از صندوق امانات بانک ملی شعبه دانشگاه که 20 و 21 آبان 1402 طی گفتوگویی با «اعتماد» از زندگی و نحوه ورودشان به بانک ملی شعبه دانشگاه توضیحاتی ارایه کرده بودند با اتهاماتی همچون «قطع ید و افساد فی الارض» مواجه شدهاند که به تازگی حکم «قطع ید» این متهمان نقض، اما پرونده افساد فی الارض آنها هنوز نقض نشده است. با توجه به اینکه آرمین از هوش بالایی برخوردار است و هاتف دچار اختلالات روانی و دارای کارت معافیت از خدمت است، امید است حکم افساد فی الارض این دو متهم از سوی دیوان عالی کشور نقض شود. به خصوص اینکه پرونده این دو متهم سیاسی نیست و آنها در توبه نامهای که زیرنظر اجرای احکام زندان به شعبه 10 دادگاه کیفری یک ارسالشد، طلب عفو و بخشش کردهاند. امید است دستگاه قضا در مورد اتهام افساد فی الارض این دو متهم تجدیدنظر کند، چراکه سارق اصلی بانک ملی طی مدت زمانی که در زندان است، گاوصندوقی را طراحی کرده و مدعی است که هیچ کس نمیتواند آن را باز کند. این موضوع نشان میدهد او میتواند برای کشور در جهت رفع نقاط ضعف سیستمهای امنیتی و موارد ایمنی مفید واقع شود. مستنداتی که در این گزارش جهت صحت صحبتهای سارق اصلی بانک ملی شعبه دانشگاه لازم بوده، نزد این روزنامه محفوظ است.
بانک باید موارد ایمنی را رعایت و محتوای صندوق امانات را تضمین میکرده
«محمود علیزادهطباطبایی»، وکیل دادگستری درباره موارد حقوقی پرونده سرقت از صندوق امانات بانک ملی شعبه دانشگاه و اتهام افساد فی الارض متهمان ردیف اول و دوم این پرونده به «اعتماد» میگوید: «در مورد اتهام افساد فی الارض که متهمان ردیف اول و دوم پرونده با آن مواجه شدهاند باید بگویم که از جهت گستردگی، جرم آنها شامل کل کشور نمیشود؛ گستردگی جرم در قانون به معنای این است که کل کشور را شامل شده باشد. در حالی که این پرونده فقط مربوط به شهر تهران میشود. بنده تصور میکنم که دیوان عالی کشور رای اتهام افساد فی الارض متهمان ردیف اول و دوم پرونده سرقت از صندوق امانات بانک ملی شعبه دانشگاه را نقض کند، مگر اینکه بخواهد با این پرونده سیاسی برخورد کند، اما اگر با این پرونده سیاسی برخورد نشود و فقط به آنچه رخ داده اکتفا شود، حکم افساد فی الارض باید در دیوان عالی کشور نقض و به حبس تبدیل شود. همچنین مشخص است که سارق اصلی همکاریهای لازم را با ضابطان قضایی و دستگاه قضا انجام داده است؛ طبق ماده ۳۷ و ۳۸ قانون مجازات اسلامی در صورتی که محکوم همکاریهای لازم را با دستگاه قضا انجام دهد باید از تخفیفاتی برخوردار شود. ضمن اینکه در این پرونده بیشتر مسوولیت با بانک بوده است. بانک باید موارد ایمنی را به شدت رعایت میکرده که یک سارق به راحتی وارد بانک نشود. بنابراین با توجه به اینکه پرونده سرقت از صندوق امانات بانک ملی شعبه دانشگاه سیاسی نیست، متهمان ردیف اول و دوم این پرونده مستحق اعدام نیستند و به احتمال زیاد دیوان عالی کشور رای افساد فی الارض را نقض خواهد کرد. تصور میکنم قوه قضاییه حتما به این دو متهم کمک خواهد کرد. به خصوص اینکه طبق قانون، گستردگی جرم در این پرونده در سطح کشور نبوده و فقط استان تهران را شامل میشده؛ بنابراین مشمول تبصره ماده ۲۶۸ قانون مجازات است و مشمول متن ماده نیست.»
حکم اعدام سه سارق مسلح غرب تهران به زودی اجرا میشود
علیزادهطباطبایی درباره اینکه در تمام دنیا از افراد هکر یا افرادی که از هوش بالایی برخوردار هستند و در راه درستی استفاده نمیکنند، بهره میبرند نیز میگوید: «ایران هم باید از افرادی که دارای هوش بالایی هستند و بنا به دلایلی در راه درست استفاده نمیکنند، بهره ببرد، چراکه این اقدام به نفع کشور است. صرفا نباید از اشرار در برخی موارد استفاده شود و افراد باهوش مثل سارق اصلی بانک ملی که بنا به هر دلیلی اشتباه کرده را رها کنند. بنابراین امیدوارم حکم سلیقهای اعمال نشود، چراکه طبق تبصره ماده ۲۶۸ قانون مجازات اگر افساد گسترده نباشد متهم به حبس محکوم میشود. جرمی که سارق اصلی بانک ملی مرتکب شده، گسترده نبوده و فقط در شهر تهران بوده است. از نظر بنده بانک باید موارد ایمنی را رعایت و صندوقهای امانات و محتوای آن را برای مشتریان تضمین میکرده. اینکه بانک صندوقها را اجاره دهد و بعد عنوان کند که از محتوای آن بیاطلاع بوده به نوعی نشاندهنده بیمسوولیتی است.»
میتوانم نقاط ضعف موارد ایمنی و سیستمهای امنیتی را بپوشانم
«آرمین»؛ متهم ردیف اول پرونده سرقت از صندوق امانات بانک ملی شعبه دانشگاه از قوه قضاییه درخواست بخشش کرده و در مورد گاوصندوقی که در زندان به صورت دستی طراحی کرده به «اعتماد» میگوید: «به صورت ناخوداگاه همیشه نوع نگاهم نسبت به یکسری اماکن، وسایل و اشیایی که موارد ایمنی روی آنها گذاشته شده، حساس بوده و هست. مثلا وقتی میگویند فلان گاوصندوق، ضدسرقت است یا این مکان، مکان ایمنی است سریع در مورد آن تحقیق میکنم. تحقیقاتم هم نشان داده آنقدری که برخی شرکتها در مورد ایمنی گاوصندوقهایشان تبلیغ میکنند، ایمن نیستند یا اصلا بعضی از آنها ایمنی ندارند. گاوصندوقها یک دیتیل کلی دارند که باز کردن اکثر آنها کار سختی نیست و هر گاوصندوق روش باز کردن مخصوص به خودش را دارد یا هر قفلی قبل از اینکه ساخته شود، کلید آن ساخته شده و بر اساس همان کلید، قفل را طراحی میکنند. اکثر گاوصندوقها با پیچگوشتی و دیلم راحت باز میشوند یا بعضی دیگر از گاوصندوقها با دستگاه هوابرش باز میشوند؛ با اطلاع از این موارد در مدتی که داخل زندان هستم شروع به طراحی گاوصندوقی کردم که اصلا هیچ کس نمیتواند آن را به راحتی باز کند. من تمام نقطه ضعفهایی که در گاوصندوقهای دیگر وجود دارد را میشناسم. به همین خاطر با اکتفا به این نقاط ضعف گاوصندوقی را به صورت دستی طراحی کردم که با هیچ روشی باز یا تخریب نمیشود و اینگونه نقاط ضعف ایمنی به نقاط مثبت تبدیل میشود. در این سه سالی که زندان هستم حدود هزار گاوصندوق طراحی کردم تا اینکه چند ماه پیش به طرح گاوصندوقی رسیدم که اگر ساخته شود حتی خودم هم نمیتوانم آن را باز کنم. این گاوصندوق اگر ساخته شود جز یک نقطه ضعف که برای روز مبادا گذاشتم، نقطه ضعف دیگری ندارد. یعنی اگر این نقطه ضعف کوچک را برای طراحی گاوصندوقم نگذاشته بودم به معنای واقعی کلمه باز کردن آن غیرممکن میشد. در طراحی این گاوصندوق آلیاژهای متفاوت، ساختار داخلی متفاوت و حتی شکل متفاوتی در نظر گرفتم. حاضرم گاوصندوقی که طراحی کردم را به کارشناسان شرکتهای معتبر بدهم تا ببینم میتوانند آن را باز کنند یا نه! من در زندان با تمام محدودیتهایی که وجود داشته این گاوصندوق را بهطور دستی طراحی کردم. اگر به من اجازه بدهند و موقعیتی برایم فراهم کنند، حاضرم این گاوصندوق را بسازم و این اطمینان را بدهم که تا به الان در ایران هیچ شرکتی چنین گاوصندوقی را نساخته است. در این مدت تمام وقتم را صرف طراحی این گاوصندوق کردم و غیر از آن در کلاسهای معاونت قضایی زندان شرکت کردم و چندین گواهی آموزشی گرفتم که سندهای آن در زندان موجود است؛ میخواهم بگویم وقتم را در زندان به بطالت نگذراندم.» آرمین در پاسخ به اینکه آیا به خاطر فعالیت در کار ساخت و ساز با یکسری آلیاژها آشنایی دارد، میگوید: «غیر از کار ساخت و ساز حدود ۵ سال کنار پدرم آهنگری انجام دادم و ساختن انواع سازهها از کوچک به بزرگ و حتی اسکلتهای فلزی را بلد هستم؛ مقاومتها و کشش سازهها را در همان زمان آهنگری یاد گرفته بودم و کمکم کار پدرم را گسترش دادم و سازههایی را به صورت دستی ساختم که اصلا در بازار ساخته نشده بودند. بهطور مثال در ورودی فلان خانه یا ویلا را میساختم و صرفا زیبایی آن برایم ملاک نبود و ایمنی آن هم برایم بسیار اهمیت داشت. متریالهای زیادی در بازار وجود دارد. من به واسطه شغلی که داشتم با انواع متریالها حتی شمش آشنایی کامل دارم و با توجه به تمامی این موارد این گاوصندوق را بهطور بسیار ایمن طراحی کردم. روز اول هم به بازپرس پروندهام گفتم که به من زمان بدهید تا تحت نظارت خودتان ایمنی گاوصندوقها را بالا ببرم. من حتی ضعف سیستمهای امنیتی را میتوانم پیدا کنم و نقاط ضعف آنها را از بین ببرم. درست است که در رشته آیتی تحصیلات نداشتم، اما میتوانم تحت نظارت قوه قضاییه و مسوولان ذیربط سیستمهای امنیتی را مدیریت کنم و ایدههایی که برای برطرف کردن نقاط ضعف سیستمهای امنیتی و گاوصندوقها وجود دارد را عملی کنم. حتی موضوع پوشاندن ضعف سیستمهای امنیتی ادارات، سازمانها و… را به یکی از نمایندههای دستگاه قضایی که برای بازدید از بازداشتگاه آمده بود، مطرح کردم و ایشان هم گفت که حتما موضوع را به دستگاه قضا منتقل میکند، اما هیچ وقت هیچ کس هیچ چیزی را پیگیری نکرد. قطعا نگاهی که من به موارد ایمنی و امنیتی دارم با فردی که صرفا نصاب قفل، دزدگیر و حفاظ است، کاملا متفاوت است. این افراد از نظر خودشان کارشان درست است، اما از نظر من کارشان نقطه ضعف دارد و دارای باگهایی است. حتی برای بازپرس و نماینده دستگاه قضا مثال زدم و گفتم در هیچ بانکی مکانی به نام اتاق ایمنی وجود ندارد و هر کدام از موارد ایمنی یک طرف نصب شده است؛ دزدگیر یک طرف، سنسورها یک طرف و اتاق مانیتورینگ طرف دیگر قرار گرفته است. در حالی که تمامی این موارد ایمنی باید از نظر امنیتی کنار هم قرار بگیرند. در مجموع نقاط ضعف بسیار زیادی وجود دارد که البته دلیلی هم نمیبینم آنها را توضیح دهم، چراکه ممکن است شخص یا اشخاصی از نقاط ضعفی که من به آنها اشاره میکنم، سوءاستفاده کنند؛ اما حاضرم تمام این نقاط ضعف را به دستگاه قضا توضیح دهم.»
طبق اعلام نماینده بانک در دادگاه و کیفرخواست صادره؛ حدود 100 سکه و 2 کیلو طلا اضافه آمده است
متهم ردیف اول سرقت از صندوق امانات بانک ملی شعبه دانشگاه در پاسخ به اینکه آیا تمام اموال مسروقه را تحویل مسوولان ذیربط دادهاید، میگوید: «ما تمام اموال را پس دادیم، اما یکی از شکات بابت ۶۶ سکه در مجتمع قضایی بهشتی علیه من شکایت ثبت کرده است که اصلا این موضوع را درک نمیکنم؛ نماینده خود بانک در شعبه ۱۰ دادگاه کیفری یک صراحتا اعلام کرد ۲ کیلو و خردهای از اموال اضافه آمده است؛ همچنین طبق کیفرخواست صادره، حدود ۱۰۰ سکه نیز اضافه است. چرا وقتی ۲ کیلو و خردهای طلا و حدود ۱۰۰ سکه اضافه آمده من باید به رد مال محکوم شوم! یعنی اموال مسروقهای که من پس دادم، اضافه آمده است.»
آرمین در مورد بازگشتش به ایران نیز میگوید: «من و خانوادهام با پای خودمان در حال بازگشت به ایران بودیم که پلیس اینترپل ما را در فرودگاه ترکیه بازداشت کرد. ضابط قضایی در اولین تماس تلفنی به من گفت تا یک هفته دیگر ایران هستی، اما شش ماه گذشت و من، پسرخالهام، همسر و دو فرزند خردسالم در زندان ترکیه بودیم تا اینکه بعد از شش ماه موفق شدم با بازپرس پروندهام آقای شیری ارتباط بگیرم. آقای شیری هم صد خودش را گذاشت تا مشکلاتی که من داشتم را حل کند. من تمام همکاریهای لازم را با ضابطان قضایی در جهت کشف اموال و باقی موارد انجام دادم و فقط از آقای شیری خواستم پدرم را که اصلا از این ماجرا خبر نداشته، آزاد کند. آقای شیری هم به حرفش عمل کرد و اقدامات لازم را برای آزادی پدرم انجام داد. بعد از گذشت حدود ۷ ماه در زندان ترکیه به ما گفتند که شما با مسوولیت خودتان به ایران بازمیگردید. قاضی ترکیه حکم به عدم استرداد ما داده بود، اما خود من اصلا قصد نداشتم که آنجا بمانم یا پناهندگی کشور دیگری را بگیرم. من مسوولیت کار اشتباهی که کرده بودم را پذیرفتم و خواستم به ایران بازگردم، چون به قانون کشور و حرفهایی که در مورد مجازاتم به من زده بودند، اطمینان داشتم، اما در دادگاه با اتهام افساد فی الارض مواجه شدم. در حالی که به ما گفته بودند مجازاتتان زندان است. همچنین در حکم اینترپل ما نوشته شده؛ ۱۵ سال حبس به خاطر سرقت مسلحانه که در دادگاه نیز موضوع سرقت مسلحانه منع تعقیب اعلام شد، چون ما اصلا هیچگونه سلاح سرد و گرم با خود نبرده بودیم. نیازی نبود که در زمان سرقت، سلاح با خود ببریم. من میدانستم که در آن زمان هیچکس داخل بانک نیست. اگر یکهزارم درصد فکر میکردم کسی داخل بانک است اصلا آنجا نمیرفتم. با تحقیقاتی که کرده، متوجه شده بودم بانک ملی شعبه دانشگاه در ساعت غیراداری نگهبان ندارد. بانکهای دیگر هم بودند، اما نگهبان داشتند.» این متهم در ادامه میگوید: «قبول دارم که اشتباه کردم. من آدمی بودم که در دوران کوتاه خدمت بالای شش تشویقی گرفته بودم؛ چنین آدمی نمیتواند با یک اشتباه کشورش را ترک کند، اما نمیدانستم اقدام اشتباهم با اتهام افساد فی الارض مواجه میشود! قصدم فقط سرقت بود و نه هیچ چیز دیگر. من آدم کسی نبودم. من یک آدم بدهکار بودم که از همه جا بریده و جرات نداشتم از ترس طلبکاران بیرون از خانه بروم. من در آن زمان مجبور شدم این اقدام نادرست را انجام دهم. اگر میتوانستم درست فکر کنم که این اقدام را انجام نمیدادم. قصد و نیت خاصی هم نداشتم. این سرقت نه برای شخص خاصی صورت گرفته بود و نه سازمان یافته بود. دروغی هم ندارم بگویم؛ فقط میخواستم بدهیهایم را پرداخت کنم، همین. نمیخواستم موقعیت اجتماعی که آن زمان در کار ساخت و ساز به دست آورده بودم را از دست بدهم. برای همین این اشتباه را مرتکب شدم. من اگر همان زمان میتوانستم یکپنجم بدهکاریهایم را پرداخت کنم مطمئنا دست به سرقت نمیزدم.» آرمین، متهم ردیف اول پرونده سرقت از صندوق امانات بانک ملی شعبه دانشگاه با ابراز پشیمانی و طلب عفو از دستگاه قضا میگوید: «از ریاست قوه قضاییه، دادستان تهران، ریاست بانک ملی و تمام مسوولانی که در قوه قضاییه با پرونده ما درگیر بودند، پوزش میطلبم و طلب عفو دارم؛ هیچ نیت و قصدی برای اقدامی که انجام دادم، نداشتم. فقط قصدم سرقت بود، نه اخلال و نه تشویش، اما الان با اتهام افساد فی الارض مواجه شدم که اصلا فکرش را هم نمیکردم. من قطعا با تواناییهایی که دارم، میتوانم برای کشور مفید واقع شوم و در جهت رفع نقاط ضعف سیستمهای امنیتی و موارد ایمنی کمککننده باشم.»
طبق گزارش اداره ۱۷ آگاهی تهران؛ صبح ۱۶ خرداد ماه ۱۴۰۱، هنگامی که کارمندان خدمات بانک ملی شعبه دانشگاه تهران، در اصلی شعبه را باز و وارد آن شدند با تعجب مشاهده کردند؛ قفل کتابی پارکینگ، شکسته و تمامی سیمهای تلفن و دوربینهای مداربسته قطع و از کار افتاده است. کارمندان موضوع را به رییس شعبه و پلیس ۱۱۰ اطلاع دادند. ماموران پس از بررسی صحنه جرم متوجه میشوند؛ سارقان از در پارکینگ ساختمان وارد محوطه شدند و از طریق آب کردن در خزانه با دستگاه ذوب فلزات (هوا برش) مبادرت به شکستن قفل 250 فقره صندوق امانات کردند و سپس تمامی اموال موجود در 155 فقره صندوق را ربودند.
همچنین بانک ملی ایران طی اطلاعیهای درباره این سرقت اعلام کرد که سیستم هشدار بانک که باید هم به موبایل رییس بانک و هم به سامانه پلیس متصل باشد، فقط به موبایل رییس بانک متصل بوده و این سرقت به موبایل رییس بانک پیامک میشود، اما به دلیل اینکه در گذشته، این سامانه، هشدار اشتباهی داده بود، رییس بانک به این پیامک اعتنایی نمیکند و فکر میکند مانند دفعات قبلی پیامک اشتباه است. «اعتماد» در شمارههای 5625 و 5626 طی گفتوگوهایی جداگانه با «آرمین و هاتف» متهمان ردیف اول و دوم پرونده سرقت از صندوق امانات بانک ملی شعبه دانشگاه به روش ورود آنها به بانک و نحوه سرقت از صندوق امانات این بانک پرداخته است.
انتهای پیام