مقررات جهانی نگهداری سگ‌ها | بازتاب امروز
کشورهای مختلف برای حفظ امنیت و سلامت جامعه، مقررات متعددی را در زمینه نگهداری سگ‌ها وضع کرده‌اند که با توجه به فرهنگ، شرایط اجتماعی و زیست‌محیطی هر کشور متفاوت است و با هدف کاهش خطرات احتمالی ناشی از سگ‌های پرخطر، جلوگیری از جولان سگ‌های ولگرد، تضمین رفاه و حفظ بهداشت عمومی تدوین شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، «در بسیاری از کشورها، نگهداری سگ‌ها مشروط به رعایت مقرراتی مانند ثبت و شناسایی، آموزش و تربیت، کنترل نژادهای خاص و رعایت مقررات رفت‌وآمد در اماکن عمومی است. برای مثال، در آلمان به دارندگان سگ توصیه می‌شود که حیوانشان باید دارای تراشه شناسایی (میکروچیپ) باشد و آموزش و تربیت برخی نژادهای خاص الزامی است. همچنین برای عبور و مرور سگ‌ها در معابر عمومی اغلب استفاده از قلاده اجباری است، مگر در موارد خاص که سگ پس از گذراندن آزمون‌های تربیتی می‌تواند بدون قلاده باشد.
در کشورهای اروپایی مانند فرانسه و انگلستان، قوانین سختگیرانه‌ای برای نگهداری سگ‌های پرخطر وجود دارد. در فرانسه، سگ‌های درنده نمی‌توانند در اماکن عمومی حضور داشته باشند و استفاده از قلاده و پوزه‌بند برای این سگ‌ها الزامی است.
همچنین نگهداری این سگ‌ها مستلزم دریافت مجوز است که شامل فرایند واکسیناسیون و عقیم‌سازی می‌شود. در انگلستان قوانین بسیار سختی تحت عنوان «قانون سگ‌های خطرناک» مصوب سال ۱۹۹۱ دارند که چهار نژاد خاص شامل پیت بول تریر، توسا ژاپنی، داگو آرژانتینو و ماستیف برزیلی را به طور کامل ممنوع کرده‌اند. همچنین سگ‌هایی که ظاهری مشابه این نژادها دارند نیز مشمول محدودیت هستند. علاوه بر این، در این کشور الزام به میکروچیپ کردن سگ‌ها وجود دارد مگر در موارد استثنایی پزشکی.
کشورهایی مانند هلند با رویکرد سختگیرانه در کنترل سگ‌های ولگرد شناخته می‌شوند. در این کشور، سگ‌های بدون صاحب در خیابان‌ها وجود ندارند و دولت هزینه عقیم‌سازی و مراقبت از سگ‌های ولگرد را بر عهده دارد. همچنین رهاسازی سگ در خیابان جرم محسوب می‌شود و با مجازات‌های سنگین از جمله زندان و جریمه مالی همراه است.
در آلمان نیز سگ‌ها باید مجوز و ثبت محلی داشته باشند و در صورت تغییر محل سکونت، مجدداً ثبت شوند. برخی نژادها مانند پیت بول تریر، آمریکن استافوردشایر تریر، استافوردشایر بول تریر و بول تریر ممنوعیت واردات و انتقال دارند، البته استثنائاتی برای سگ‌های کاری وجود دارد. نکته مهم دیگر اینکه پناهگاه‌های حیوانات در آلمان عمدتاً به صورت «نبود کشتار» اداره می‌شوند، مگر در مواردی که امنیت عمومی در خطر باشد. کشور سوئیس نیز به‌دلیل قوانین بسیار سختگیرانه در کنترل سگ‌ها و محدودیت‌های مالکیتی شناخته شده است. این کشور سابقه طولانی در نداشتن سگ‌های ولگرد و مقررات پیشرفته در زمینه نگهداری سگ‌ها دارد.
در ایالات متحده آمریکا قوانین به صورت ایالتی و محلی متفاوت است و در سطح فدرال قوانین جامع و یکپارچه‌ای وجود ندارد. بعضی ایالات و شهرها قوانین خاصی برای محدود کردن نژادهای خاص دارند اما به طور کلی اجرای این قوانین و میزان سخت‌گیری کمتر از اروپا است. همچنین نرخ کشتار سگ‌ها در پناهگاه‌ها در آمریکا نسبت به اروپا بالاتر است.
پیاده‌روی با سگ در کشورهای عربی، همانند بسیاری از کشورهای دیگر، نیازمند رعایت نکات رفتاری و تربیتی است. سگ باید هنگام پیاده‌روی تحت کنترل کامل صاحب خود باشد و قلاده بر گردن سگ بسته شود. سگ نباید آزادانه جلوتر از صاحبش حرکت کند بلکه باید در کنار یا پشت سر او قدم بزند تا حس تبعیت و کنترل حفظ شود. همچنین صاحب نباید اجازه دهد که سگ بدون اجازه مسیر را تعیین کند یا در هر جایی دستشویی کند.
در قطر سگ‌گردانی در مکان‌های عمومی ممنوع است و فقط در مکان‌های خاص و برای برخی نژادهای مجاز امکان‌پذیر است. نگهداری سگ‌های نژاد غیرمجاز مشمول مجازات‌هایی از جمله حبس تا سه سال و جریمه مالی سنگین می‌شود. در ترکیه، قانونی در سال ۲۰۲۴ به تصویب رسید که بر اساس آن سگ‌های ولگرد باید جمع‌آوری شده و به پناهگاه‌ها منتقل شوند و در مواردی که سگ‌ها خطرناک، بیمار یا تهدیدی برای سلامت عمومی باشند، امکان معدوم‌سازی آن‌ها وجود دارد. علاوه بر این، قانون ترکیه الزام به عقیم‌سازی و میکروچیپ‌گذاری سگ‌ها قبل از ثبت‌نام آن‌ها را نیز در بر می‌گیرد.
سگ‌ها در امارات متحده عربی، باید در هنگام پیاده‌روی در اماکن عمومی همیشه با قلاده باشند و در صورت رعایت نکردن این قانون، جریمه‌هایی تا هزاران درهم اعمال می‌شود. علاوه بر این، بعضی نژادهای خاص که به عنوان خطرناک شناخته شده‌اند، باید هنگام حضور در اماکن عمومی از قلاده و دهان‌بند استفاده کنند و رعایت نکردن این موضوع نیز جریمه‌های مالی به همراه دارد.
ورود سگ به پارک‌ها، سواحل، مراکز خرید و وسایل حمل و نقل عمومی ممنوع است و تخلف از این قوانین می‌تواند منجر به جریمه و حتی گرفتن حیوان شود. همچنین ثبت‌نام، واکسیناسیون، میکروچیپ‌گذاری و همراه داشتن مدارک واکسیناسیون برای سگ‌ها الزامی است و رعایت نکردن این موارد جریمه را در پی دارد.
در عربستان سعودی نیز قوانین سختگیرانه‌ای برای واردات و نگهداری سگ‌ها وجود دارد. ورود سگ‌ها به این کشور تنها با ویزای کار یا اقامت مجاز است و ویزای توریستی اجازه واردات حیوانات خانگی را نمی‌دهد. همچنین واردات نژادهای خاصی ممنوع است که شامل نژادهای بزرگی مانند روتوایلر، بول داگ، ماستیف، گریت دین و برخی دیگر می‌شود.
سگ‌ها در کره‌جنوبی باید از دو ماهگی به بعد ثبت شوند و تنها سگ‌های ثبت‌شده اجازه حضور در فضاهای عمومی را دارند. استفاده از قلاده در محیط‌های شهری الزامی است و برخی نژادهای خطرناک پس از شیوع بیماری کووید -۱۹ محدود یا ممنوع شده‌اند. دولت کره‌جنوبی به منظور کاهش مشکلات ناشی از سگ‌گردانی، پارک‌ها و مناطق مخصوصی را به سگ‌ها اختصاص داده است، اما این فضاها اغلب در مناطق دورافتاده قرار دارند تا مزاحمتی برای دیگر شهروندان ایجاد نشود.
در چین، به‌ویژه در شهر کونمینگ، مقررات بسیار سختی برای کنترل سگ‌ها اجرا می‌شود. در ۳۶ منطقه کلیدی این شهر، سگ‌ها باید در داخل خانه نگهداری شوند و ورود آن‌ها به بسیاری از اماکن عمومی مانند مراکز خرید، بیمارستان‌ها، مدارس، پارک‌ها و وسایل حمل‌ونقل عمومی ممنوع است. صاحبان سگ‌ها موظف‌اند سگ‌های خود را به قلاده ببندند. همچنین، بعضی نژادهای خاص سگ‌ها ممنوع شده و سگ‌ها باید ثبت‌نام و واکسینه شوند.
برای سفر با تاکسی، سگ‌ها باید با رضایت راننده همراه باشند و قفس داشته باشند. این قوانین بخشی از برنامه‌ای به نام «کونمینگ متمدن» است که هدف آن کنترل دقیق رفتار و نگهداری سگ‌هاست. فیلیپین نیز برنامه ملی کنترل هاری در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵ را دارد که شامل محدودیت‌های جدی در خصوص انتقال و گردش سگ‌ها در اماکن عمومی می‌شود.
سگ‌ها در مناطق شهری هلند باید همیشه با قلاده همراه باشند و به صورت آزاد رها نشوند. پیاده‌روی سگ بدون قلاده تنها در مناطقی که به طور مشخص به عنوان «مناطق آزاد برای رهاسازی سگ» (losloopterrein یا losloopgebied) تعیین شده‌اند، مجاز است. این مناطق با تابلوهای مشخص علامت‌گذاری شده‌اند و خارج از این محدوده‌ها، رها کردن سگ بدون قلاده ممنوع است و در صورت تخلف، جریمه‌هایی به مبلغ حدود ۹۰ یورو یا بیشتر اعمال می‌شود.
در مناطق روستایی معمولاً آزادی بیشتری برای رها کردن سگ وجود دارد، اما باز هم باید به تابلوها و قوانین محلی توجه شود تا از جریمه‌های احتمالی جلوگیری شود. همچنین، در مکان‌هایی مانند زمین‌های بازی کودکان، مدارس، زمین‌های ورزشی و مناطق استخرهای شنا، سگ‌ها یا به طور کلی ممنوع هستند یا باید حتماً با قلاده باشند تا امنیت و آرامش افراد حفظ شود.
سواحل نیز شرایط خاص خود را دارند؛ معمولاً سگ‌ها در فصل تابستان یا در ساعات مشخصی باید با قلاده باشند یا اصلاً اجازه ورود ندارند. تابلوهای راهنما در هر ساحل، قوانین مربوط به حضور سگ‌ها را به وضوح نشان می‌دهند.
یکی از مهم‌ترین قوانین مربوط به نگهداری سگ در هلند، الزام به جمع‌آوری فضولات سگ در اماکن عمومی و مناطق شهری است. صاحبان سگ موظف‌اند همیشه کیسه‌های مخصوص همراه داشته باشند و پس از دفع، فضولات را جمع‌آوری و در سطل‌های زباله مخصوص بیندازند. رعایت نکردن این قانون منجر به جریمه‌هایی حدود ۱۵۰ یورو می‌شود.
سگ‌ها باید تحت کنترل کامل صاحبان خود باشند تا مزاحمتی برای دیگران، دوچرخه‌سواران یا حیات وحش ایجاد نکنند. در مناطق پر رفت‌وآمد، توصیه می‌شود قلاده سگ کوتاه باشد تا از بروز تصادفات یا درگیری‌های احتمالی جلوگیری شود.
قوانین پیاده‌روی با سگ در کشورهای مختلف در سال‌های اخیر با هدف افزایش ایمنی عمومی، حفظ سلامت حیوانات و جلوگیری از مشکلات اجتماعی و بهداشتی، بسیار سختگیرانه و دقیق شده‌اند. صاحبان سگ‌ها ملزم به رعایت کامل این قوانین هستند تا از جریمه‌ها و مشکلات احتمالی جلوگیری کنند و تجربه‌ای ایمن و لذت‌بخش از همراهی با حیوان خانگی خود داشته باشند.»
انتهای پیام
