موفقیت قلب مصنوعی BiVACOR در نجات جان بیماران
یک مرد ۴۰ ساله از ایالت نیو ساوت ولز استرالیا توانسته است بیش از ۱۰۰ روز با یک قلب مصنوعی مغناطیسی که در سینه‌اش کار می‌کند، زندگی کند.
به گزارش تکناک، این اتفاق یک نقطه عطف مهم در علم پزشکی محسوب می‌شود، چرا که او در اوایل فوریه ۲۰۲۵ از بیمارستان مرخص شد و به اولین فردی تبدیل شد که با این دستگاه در بدن خود، بیمارستان را ترک کرده است.
این موفقیت نشان می‌دهد که قلب‌های مصنوعی می‌توانند نه تنها در محیط بیمارستان، بلکه در زندگی روزمره نیز عملکرد مؤثری داشته باشند.
قلب مصنوعی BiVACOR: فناوری پیشرفته برای نجات جان بیماران
قلب مصنوعی BiVACOR TAH توسط شرکت BiVACOR توسعه یافته است. این دستگاه برای کمک به بیمارانی طراحی شده که در انتظار دریافت قلب اهدایی هستند و نیاز به حمایت موقت دارند. اولین نمونه از این قلب مصنوعی در تاریخ ۲۶ ژوئن ۲۰۲۴ در بدن یک بیمار در مؤسسه قلب تگزاس کاشته شد. این بیمار تنها هشت روز بعد موفق به دریافت قلب اهدایی شد و مرخص گردید.
پس از آن، چهار بیمار دیگر در آمریکا از این دستگاه استفاده کردند. بیشترین زمانی که یک بیمار با این قلب مصنوعی زندگی کرد، ۲۷ روز بود. اما اکنون، مرد استرالیایی رکورد جدیدی را ثبت کرده و توانسته است ۱۰۵ روز با این دستگاه زنده بماند.
عملکرد قلب مصنوعی BiVACOR
قلب مصنوعی BiVACOR TAH با نمونه‌های قبلی تفاوت‌های اساسی دارد:
- پمپ دوار الکترومکانیکی: به‌جای استفاده از دیافراگم‌های پلیمری که زود فرسوده می‌شوند، این دستگاه از یک پمپ دوار الکترومکانیکی برای پمپاژ خون استفاده می‌کند.
- فناوری مغناطیسی (مگ‌لف): پمپ توسط یک روتور معلق از طریق فناوری مغناطیسی در داخل محفظه تیتانیومی دستگاه کار می‌کند. این فناوری مشابه فناوری مورد استفاده در قطارهای پرسرعت است.
- دوام بالا: به دلیل حداقل استفاده از قطعات متحرک، عدم وجود یاتاقان و محیط بدون اصطکاک، این دستگاه بسیار بادوام است.
این قلب مصنوعی توسط یک کنترلر خارجی کوچک با باتری قابل شارژ کار می‌کند و به بیماران اجازه می‌دهد تا به زندگی عادی خود ادامه دهند.
یک پیشرفت تاریخی در استرالیا
مرد استرالیایی که از این دستگاه استفاده کرد، در تاریخ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۴ تحت عمل جراحی قرار گرفت و قلب مصنوعی در بدن او کاشته شد. این دستگاه تا ۶ مارس ۲۰۲۵ به مدت ۱۰۵ روز او را زنده نگه داشت و در نهایت با قلب اهدایی جایگزین شد. این موفقیت نشان داد که قلب مصنوعی BiVACOR می‌تواند خارج از محیط بیمارستان نیز به‌طور مؤثر کار کند.
دکتر دنیل تیمز، مخترع استرالیایی این قلب مصنوعی، گفت: اینکه استرالیا نیز در این مسیر همراه شده و بخشی از اولین آزمایش‌های بالینی باشد، برای من بسیار مهم و از اهداف اولیه‌ام بود. دیدن اینکه دستگاه ما توانسته حمایت بلندمدت ارائه دهد، بسیار رضایت‌بخش است.
آینده قلب‌های مصنوعی
با اینکه هنوز مشخص نیست آیا این قلب مصنوعی می‌تواند راه‌حلی دائمی برای جایگزینی قلب انسان باشد یا نه، اما این موفقیت نشان می‌دهد که این دستگاه می‌تواند پلی حیاتی برای نجات جان بیماران در لیست انتظار پیوند قلب باشد.
قلب‌های اهدایی معمولاً ۱۰ سال یا بیشتر دوام می‌آورند، بنابراین هنوز راهی طولانی در پیش است. اما این فناوری می‌تواند نقش مهمی در افزایش نرخ بقا در نارسایی قلبی ایفا کند.
دکتر کریس هی‌وارد، متخصص قلب در بیمارستان سنت وینسنت سیدنی که عمل جراحی را انجام داده است، افزود: قلب مصنوعی کامل BiVACOR تحولی اساسی در حوزه پیوند قلب، چه در استرالیا و چه در سطح جهانی، ایجاد می‌کند. در دهه آینده، ما شاهد خواهیم بود که این قلب مصنوعی به گزینه‌ای جدی برای بیمارانی تبدیل می‌شود که یا نمی‌توانند منتظر قلب اهدایی بمانند یا اصلاً گزینه‌ای برای آن‌ها وجود ندارد.
موفقیت مرد استرالیایی در زندگی بیش از ۱۰۰ روز با قلب مصنوعی BiVACOR، نقطه عطفی مهم در علم پزشکی و فناوری قلب مصنوعی است. این دستگاه نه تنها می‌تواند جان بیماران در انتظار پیوند را نجات دهد، بلکه آینده‌ای روشن را برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ترسیم می‌کند. با پیشرفت‌های بیشتر، قلب‌های مصنوعی ممکن است به گزینه‌ای دائمی برای جایگزینی قلب انسان تبدیل شوند و تحولی بزرگ در حوزه پزشکی ایجاد کنند.