نابرابرای آموزشی و معضلات ریشه‌دار | بازتاب امروز
سمیه توحیدلو، جامعه‌شناس، در کانال تلگرامی خود نوشت: «یکی از مهم‌ترین نابرابری‌های موجود در کشور ما نابرابری آموزشی و نداشتن دسترسی به آموزش با کیفیت است. کیفیت پایین آموزش‌های عمومی و رایگان، کاهش دائمی بودجه آموزش از بودجه عمومی و رسیدن آن به ۱۰ درصد بودجه که حدود ۹۰ درصد آن صرفا حقوق پرسنل است.
افزایش ظرفیت مدارس غیرانتفاعی به ۲۷ درصد و تمایز مدارس خوب غیر دولتی از مدارس معمولی از جمله مسائل این روزهای ماست. ماجرا زمانی پیچیده‌تر می‌شود که بدانیم در سنوات اخیر تقریبا کلیه صندلی‌های آموزش‌های رایگان در دانشگاه توسط کسانی پرشده است که در مدارس خاص تحصیل کرده‌اند.
متوسط نمرات نهایی سال دوازدهم برای سه رشته ریاضی و تجربی و انسانی در سال‌های اخیر به حدود ۱۱ و ۱۰ و ۹ رسیده و رتبه ایران در آزمون‌های جهانی پرلز و تیمز در درک مطلب فارسی و یادگیری ریاضی و علوم نشان می‌دهد که دانش‌اموزان ایرانی متوسط نمراتشان اختلاف زیادی با متوسط جهانی داشته است.
تعداد ساعات فعال آموزشی در کنار کیفیت آموزش می‌تواند بسیار موثر باشد. به دلیل تعطیلات طولانی و زدن مدام از سر و ته روزهای مدرسه، متوسط ساعت آموزش در ایران پایین‌تر از متوسط جهانی است. به این وضعیت اضافه شدن تعطیلات کرونا و از آن بدتر تعلیق شدن مدارس بخاطر تعطیلات آلودگی و برودت را نیز می‌توان اضافه کرد.
روزنامه شرق روز یکشنبه گزارش خواندنی‌ای دارد با عنوان «تعلیق سواد». در این گزارش از دید دانش‌اموزان، والدین، معلمان و مسئولین آموزش و پروش به موضوع تعطیلات توجه شده است. پیشنهاد می‌کنم آن را مطالعه فرمایید.
در این گزارش از مشکلات و اختلافات پیش آمده در خانواده‌ها، از دست رفتن اقتدار والدین و دور شدن از اقتدار مدرسه و معلمان، از مشکلات والدین شاغل برای کلاس‌های آنلاین، معضلات مادران خانه‌دار و … تا سختی کار برای معلمان و معلم – مادران، بی‌نظمی در اعلام زمان تعطیلی و عدم امکان آماده‌سازی اقلام لازم، معضلات اینترنت و قطع برق و ناهمزمانی بین معلمین و دانش‌آموزان، بلاتکلیفی معلمان حق‌التدریس، نیازمند به تکرار بودن هرآنچه آنلاین آموخته می‌شود، از دست رفتن برنامه‌ریزی‌های مستمر آموزشی و پرورشی بخاطر تعطیلات و …ذکر شده است.
کیفیت پایین تحصیلی، بی انگیزگی محصلان و بی‌تلاشی، ترک تحصیل و بازماندگان از تحصیل، اولویت یافتن کار به تحصیل و… همه از معضلات مهم آموزشی ماست. مسئله نظام آموزشی ما نه فقط دسترسی به مدرسه که کمتر از ۱۰ درصد بازماندگان از تحصیل را دربرگرفته، بلکه بیشتر مسئله دسترسی نداشتن به آموزش لازم، کافی و باکیفیت است. چیزی که کسی حتی دنبالش نیست. هیچ عدالت اجتماعی بدون رسیدن به حداقل‌هایی از برابری فرصت‌ها در آموزش ممکن نخواهد بود.»
انتهای پیام
