پویش نه به تصادف پرسروصدا اما ناموفق! | «سفر بیشتر شده، تصادف هم، مرگ و میر هم» | بازتاب امروز
علی نیلی، بازتاب امروز: هم‌زمان با آغاز سفرهای نوروز 1404، پویش «نه به تصادف» با تبلیغات پرحجم آغاز به کار کرد اما نتایج این کمپین با تشکیک‌های جدی کارشناسان ایمنی مواجه است. یک کارشناس ایمنی جاده‌ها معتقد است که سفر بیشتر شده، تصادف هم، مرگ و میر هم.
پویش نه به تصاف با هدف کاهش تصادف جاده‌ای و تلفات انسانی با محوریت وزارت بهداشت از ابتدای اسفند ماه گذشته رسانه‌ای شد تا در نوروز 1404 خانواده‌های کمتری داغ‌دار شوند و اقتصاد ملی خسارت کمتری ببیند.
به گزارش خبرنگار بازتاب امروز، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پس از ارائه گزارشی تکان‌دهنده از تلفات انسانی و خسارت‌های اقتصادی تصادفات جاده‌ای به هیات دولت، خواستار همکاری بین دستگاهی برای کاهش تصادفات شد و پویش ملی نه به تصادف این‌گونه متولد شد.
ابتدای اسفند ماه گذشته نیزمرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت بهداشت، آغاز رسمی تبلیغات این پویش را اعلام کرد و سپس، موجی از پیوستن‌ها به آن بلند شد؛ رسانه‌ها، دستگاه‌های اجرایی، اجزای گوناگون فراجا و شخصیت‌های مختلف سیاسی اجتماعی، پیوستن خود به پویش نه به تصادف را اعلام کردند.
نه به تصادف با این هدف تعریف شد که از 20 هزار کشته، بیش از 800 هزار مجروح و از بین رفتن سالانه 7 درصد تولید ناخالص ملی در تصادفات جاده‌ای بکاهد اما مساله این‌جا بود که در هر تصادف، حداقل 3 عامل وضعیت انسانی، وضعیت خودرو و وضعیت جاده دخیل است و کمپین نه به تصادف، تنها عامل انسانی را هدف قرار داده است!
اگر بی‌آبی با نه گفتن حل می‌شود، تصادف هم حل می‌شود!
مهدی شفیعیان، عضو هیات علمی دانشگاه امیر کبیر با بی‌فایده‌خواندن پویش نه به تصادف، به خبرنگار بازتاب امروز گفت: اگر بی‌آبی یا سیل با نه گفتن حل می‌شود، تصادف و تلفات جاده‌ای هم با نه گفتن حل می‌شود.
او ادامه داد: تصادف معلول یک سلسله از عوامل است. اگر این عوامل وجود داشته باشند، تصادف می‌شود و آدم‌ها می‌میرند و اگر این عوامل از بین بروند، تصادف هم رخ نمی‌دهد و انسان‌ها جان نمی‌دهند!
شفیعیان گفت: نمی‌شود پشت‌بام خانه‌تان را بدون نرده یا هر حفاظ دیگری رها کنید و بعد از آدم‌ها بخواهید مراقب باشند. کمپین نه به تصادف دقیقا همین است و ما از آدم‌ها می‌خواهیم با رجوع به وجدان خود، قانون را رعایت کنند، با احتیاط برانند و تصادف نکنند!
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیر کبیر که دانش‌آموخته ایمنی است به کلام الهی اشاره کرد و ادامه داد: بالاتر از کلام خدا که نداریم اما اجرای کلام الهی را با تعیین مجازات تضمین می‌کنیم و این فلسفه وجودی دادگاه و محکمه است. در مورد تصادف و ایمنی هم دقیقا همین‌طور است که نمی‌توانید صرفا به وجدان انسان‌ها متکی باشید و باید ضمانت اجرایی برای قانون و مجازات مشخص برای قانون‌گریزی وجود داشته باشد.
او گفت: اگر پلیس در جاده گشت‌زنی نکند، حتما قانون محدودیت سرعت شکسته می‌شود. قانون باید اعمال شود تا تخلف و حادثه کم شود.
یک مساله مهندسی در دست پزشکان!
شفیعیان ایمنی را یک مقوله کاملا مهندسی خواند و گفت: این مقوله مهندسی را به پزشکان سپرده‌ایم و انتظار موفقیت داریم اما محال است موفق شود.
او در پاسخ به این پرسش خبرنگار بازتاب امروز درباره روند نزولی آمار کشته‌های نوروزی گفت: اگر کسی به شما بگوید این فرد فلج قهرمان دوی 100 متر المپیک شده است، نمی‌پذیرید و این هیچ نشانه و اِماره‌ای نمی‌خواهد. درباره تصادف و تلفات جاده‌ای هم همین است؛ حتما سفرهای نوروزی با خودروهای شخصی بیشتر شده است، پس حتما تصادفات بیشتر شده است، پس حتما تعداد بیشتری جان باخته‌اند. این عین روز روشن است.
این کارشناس برجسته ایمنی به سلسله مطالب درج‌شده در بازتاب امروز درباره کمبود اتوبوس‌های مسافربری اشاره کرد و افزود: به همان دلیل که اتوبوس نیست، آدم‌های بیشتری با هر چهارچرخه‌ای که دارند وارد جاده‌ها شده‌اند و چون در جاده‌ها اعمال قانون نمی‌شود، بی‌قانونی بیشتر شده و در نتیجه تصادف بیشتر شده و تلفات افزایش یافته است.
پلیس راه بنزین ندارد!
مهدی شفیعیان چنین استدلال کرد که عدم وجود پلیس در جاده‌ها به معنای بی‌قانونی، بی‌قانونی به معنای تصادف و تصادف به معنای تلفات انسانی است.
خبرنگار بازتاب امروز به صحت‌سنجی این اظهارات پرداخت و به نتایج تکان‌دهنده‌ای رسید؛ در ساختار قدیمی مدیریت راه‌های کشور، پلیس راه زیرمجموعه راهداری بوده و هزینه‌ها از بودجه راهداری تامین می‌شده است اما در ساختار جدید، مرجع هزینه‌کرد برای پلیس‌راه مشخص نیست و از آن‌جا که در بودجه فراجا، هزینه بنزین برای گشت‌زنی خودروهای پلیس راه دیده نشده است، خودروهای پلیس ساکن هستند و در جاده‌ها حرکت نمی‌کنند!
نکته دیگر این‌که هزینه استهلاک خودروها هم مرجع مشخصی ندارد و خودرو، تحویل افسر شیفت است. افسران پلیس راه هم ترجیح می‌دهند با استفاده کمتر از خودرو، هزینه تعمیرات آن را به حقوق ماهیانه خود تحمیل نکنند!
اجماع کارشناسی درباره عدم موفقیت نه به تصادف
فقط مهدی شفیعیان نیست که ثمربخشی پویش نه به تصادف را زیر سوال می‌برد؛ عباس محمودآبادی، کارشناس برجسته حمل‌ونقل نیز پیش‌تر نوشته بود: «…اولاً تصادف رانندگی در ماهیت خود یک معلول است و با نه گفتن به آن، رخت برنمی‌بندد و ثانیا جایگاه تخصص در هر امری در مبانی خود باید با اصل استقلال رأی همراه باشد، در غیر این صورت نمی توان به آن مفهوم تخصص را تلقی نمود.» و «…اجداد و پیشینیان ما همواره در آرزوی رسیدن به دستاوردهایی بزرگ از طریق شانس و اقبال بوده‌اند و این فرهنگ را تا حدودی به نسل‌های بعدی خود هم منتقل نموده‌اند. پویش نه به تصادف نمونه‌ای از چنین رویکردی است که به نظر می‌رسد امکان انجام اقدامات حرفه‌ای و تخصصی در برنامه‌های ایمنی وجود ندارد و باید با آرزوی کاهش تصادفات از طریق پویش نه به تصادف به پیشواز سال جدید رفت. از منظر تخصصی، رسیدن به دستاوردهای بزرگ نظیر ارتقای سطح ایمنی ترافیک در یک کشور به شانس و اقبال وابسته نیست و باید با اجرای برنامه‌های حساب شده‌حاصل گردد.»
حداقل آمار را دست‌کاری نکنید!
شفیعیان با تاکید مجدد بر بی‌فایده بودن کمپین نه به تصادف گفت: من متوجه هستم که بودجه اصلاح جاده‌ها وجود ندارد یا نمی‌توانیم بهترین و ایمن‌ترین خودروهای جهان را بسازیم اما متوجه نمی‌شوم که چرا قانون را درست اجرا نمی‌کنیم؟
این کارشناس ادامه داد: تقریبا مطمئن هستم انتهای تعطیلات گفته خواهد شد آمار تلفات کاهش یافته است اما ای‌کاش آمارها را دست‌کاری نکنند تا مبنایی برای کار درست و حرفه‌ای و علمی داشته باشند اما ظاهرا قرار نیست کار علمی انجام دهیم و بنابراین سال دیگر خواهیم گفت در نوروز 1404 کم نه گفتیم که نتیجه نگرفتیم و برای نوروز 1405 باید بیشتر نه به تصادف بگوییم!
انتهای پیام
