پیشگیری از نارسایی قلبی با یک تزریق ساده

پژوهشگران دانشگاه‌های کالیفرنیا سن‌دیگو و نورث‌وسترن با طراحی یک درمان تزریقی جدید و نوآورانه، گام مهمی در مسیر پیشگیری از نارسایی قلبی برداشته‌اند.

به گزارش بازتاب امروز، این درمان به‌گونه‌ای طراحی شده است که بلافاصله پس از حمله قلبی از طریق تزریق وریدی (درون‌رگی) به بیمار داده شود و هدف آن، تقویت روند ترمیم بافت قلبی و کاهش قابل‌ توجه خطر نارسایی قلبی است.

حمله قلبی همچنان یکی از نگرانی‌های اصلی سلامت در جهان است. بر اساس آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، سالانه حدود ۸۰۵ هزار نفر در آمریکا دچار حمله قلبی می‌شوند. حمله قلبی، علت مرگ یک نفر از هر پنج نفر در این کشور است.

با وجود پیشرفت‌های پزشکی در درمان‌های اورژانسی، بسیاری از نجات‌یافتگان حمله قلبی بعدها با خطر ابتلا به نارسایی قلبی روبه‌رو می‌شوند. نارسایی قلبی شرایطی است که در آن قلب نمی‌تواند خون را به‌ طور مؤثر پمپاژ کند.

اکنون این درمان تزریقی جدید در آزمایش‌های اولیه روی حیوانات، باعث بهبود عملکرد قلب و ترمیم مؤثرتر بافت‌ها حتی چند هفته پس از حمله قلبی شده است.

تنظیم مسیرهای مولکولی کلیدی و پیشگیری از نارسایی قلبی

این روش درمانی از طریق مهار یک روند مخرب در بدن عمل می‌کند. به‌ طور طبیعی، بدن در شرایط استرس، پروتئین محافظتی به‌ نام Nrf2 را فعال می‌کند، که باعث مقاومت سلول‌ها در برابر آسیب ناشی از التهاب می‌شود. اما مشکل اینجا است که پروتئین دیگری به‌ نام KEAP1 با اتصال به Nrf2، آن را تخریب می‌کند و اثر محافظتی آن را کاهش می‌دهد.

در اینجا، درمان جدید وارد عمل می‌شود. این دارو از یک پلیمر شبیه‌سازی‌شده پروتئین (PLP) بهره می‌گیرد، که نقش Nrf2 را تقلید می‌کند. این پلیمر به KEAP1 متصل و مانع از تخریب Nrf2 می‌شود، که نتیجه‌ آن محافظت از بافت قلبی و ترمیم مؤثرتر آن است.

نتایج درخشان پیشگیری از نارسایی قلبی در حیوانات

در یک آزمایش روی موش‌های آزمایشگاهی که دچار حمله قلبی شده بودند، به گروهی از آنها درمان PLP و به گروه دیگر سرم معمولی تزریق شد. پنج هفته بعد، همه حیوانات تحت MRI قرار گرفتند.

نتایج بسیار امیدوارکننده بود: موش‌هایی که درمان جدید را دریافت کرده بودند، عملکرد قلبی بهتری داشتند و ترمیم بافتی بیشتری نسبت به گروه تحت کنترل نشان دادند. آزمایش‌های ژنتیکی نیز افزایش فعالیت‌ ژن‌های مرتبط با ترمیم بافت را تأیید کردند.

درمانی با قابلیت‌های گسترده

این فناوری درمانی فقط به قلب محدود نمی‌شود. به‌ گفته‌ ناتان جیانشسکی، استاد شیمی دانشگاه نورث‌وسترن و یکی از پژوهشگران این مطالعه، این پلتفرم درمانی می‌تواند برای بیماری‌هایی مانند: دژنراسیون ماکولا، بیماری کلیوی و حتی ام‌اس نیز کاربرد داشته باشد.

راهی نو برای هدف‌گیری تعاملات پروتئینی درون‌سلولی

جیانشسکی تأکید کرد که یکی از چالش‌های بزرگ در داروسازی، هدف‌گیری تعاملات بین پروتئین‌های درون‌سلولی است؛ چرا که بیشتر داروها یا توان نفوذ به سلول‌ها را ندارند، یا نمی‌توانند با این ساختارهای بزرگ به‌ درستی تعامل برقرار کنند. اما این درمان جدید، با نگاهی نو به این مشکل پرداخته و راهکاری نوآورانه ارائه کرده است.